Advertising on the Telegram channel «нαℓαℓ 💓ιѕℓαмι¢💓 ѕтσʀу»

🤯 ለማመን የሚከብዱ እና አዕምሮን የሚያውኩ እውነታዎች ይፋ የሚሆኑበት የቴሌግራም ቻናል 😱

👇👇👇
https://t.me/+GLugllldf9JkZGQ0
https://t.me/+GLugllldf9JkZGQ0

❖•ೋ° °ೋ•❖
       •••••○••••
🥰 ሕይወት ዉብ ናት 🥰
       •••••○•••••
❖•ೋ° °ೋ•❖
╬╬═════════════╬╬
        ✍️ፀሃፊ: ሲድራ✍️
╬╬═════════════╬╬

     ╭─┅┅┅┅┅─╮
        ✯ ክፍል 28 ✯
     ╰─┅┅┅┅┅─╯

የሳናም አንጻር

"አሸናፊውን የሚወስነው የመጨረሻው ጥያቄ ይኸውና - What is the other name of Sydenham's chorea?" ዶ/ር አህመር ጥያቄውን ከመድገማቸው በፊት መለስኩለት - St. Vitus' dance።

"100% ትክክል ነሽ ሳናም! እንኳን ደስ አለሽ! የጥያቄ ውድድሩን አሸንፈሻል!"

የዶ/ር አህመርን ድምጽ ማመን አልቻልኩም። ናይላ በደስታ አቀፈችኝ። እያለምኩ እንደሆነ ለማወቅ ራሴን ቆንጥጬ አየሁ። ህመሙ ተሰማኝ ይህም እውነት መሆኑን ያሳያል። አዳራሹ በጭብጨባ ድምጽ ተሞላ። እዚያ ቆሜ ያንን ጊዜ እየተቀበልኩ ማመን አልቻልኩም። መሰናክሎቼን ወደ መወጣጫ ደረጃዎች እየቀየርኩ ነበር።

"እንኳን ደስ አለሽ ዶ/ር ሳናም አክራም። አሸናፊ እንደምትሆኚ አውቅ ነበር!" አንድ የተለመደ ድምጽ ተናገረ። ዞር ስል ዶ/ር ዩኑስ ጥርሳቸውን አሳይተው ፈገግ ሲሉ አየሁ። ሰላምታውን ተቀብዬ ፈገግ አልኩ። እሱ በአቅራቢያዬ ሲኖር ጊዜ ምን እንደሚፈጠረብኝ አላውቅም። ብቻ ዝም እላለሁ።

"እንዴት ነው የሚያውቅሽ ሳናም?" ናይላ እያጉረመረመች ነበር። በጤና ማዕከሉ ውስጥ እንደምሰራ መንገር ነበረብኝ። ለእናቴ እንዳትነግራት ቃል አስገባኋት። በሚቀጥለው ቀን ጠዋት ልነግራት ነበር።

የጥያቄ ውድድሩ ከምሽቱ 1 ሰዓት አካባቢ ተጠናቀቀ። ይህ በእንዲህ እንዳለ የባህል ዝግጅቶች እና የአዲስ ተማሪዎች ምሽት በይፋ ተጀመረ። ናይላ ወደ መጸዳጃ ቤት ወሰደችኝ ለመታጠብ እና ሜካፕዋን ለማስተካከል ነበር እኔ ግን እምቢ አልኩ።


"በሁሉም ፕሮፌሰሮች እና ሲኒየሮች ስም ሁላችሁንም ወደዚህ የአዲስ ተማሪዎች ምሽት እቀበላለሁ። መጀመሪያ በአንዳንድ ትርኢቶች እንጀምራለን ከዚያም በኳስ እና በእራት እንቀጥላለን። ሁላችሁም እንደምትደሰቱ ተስፋ አደርጋለሁ!" ሲል ሙዓዝ የተባለ ሲኒየር ተወካይ አስታወቀ።


ሁላችንም በሚያምር ሁኔታ ወደተጌጠው የኋላ ክፍል ዉስጥ ተሰበሰብን። ለአርቲስቶች ትልቅ መድረክ ነበር እና መብራቶቹ አስደናቂ ነበሩ። አካባቢው ለረጅም ጊዜ ሲጠበቅ የነበረውን ትርኢት ለማቅረብ በሚዘጋጁ ጫጫታ በሚበዛባቸው ወጣቶች ተጨናንቆ ነበር።

"ሺራዝ! ሺራዝ!" ህዝቡ እንደ መዝሙር ስሙን እየጠራ መጮህ እና መዘመር ጀመረ።

እኔ ከመድረኩ በጣም ርቄ ቆሜ ነበር፣ ነገር ግን ናይላ ወደ ፊት እየገፋችኝ ነበር። በደስታ እና በፉጨት በተሞላው ህዝብ መካከል ስለተጨመኩ መንቀሳቀስ አልቻልኩም።


ሺራዝ የተባለውን ሙዚቃ አቀረበ፣ እኔም ብዙ ትኩረት አልሰጠሁትም። ሙዚቃ ብዙ ስለማልሰማ ምንም አላውቅም ነበር፣ ነገር ግን ናይላ በጣም ትደስታ ነበር። በሕዝቡ ውስጥ እንዳላጣት ፈርቼ እጇን እየያዝኩ ቆምኩ። የሱ ትርኢት በሴቶቹ የባሌ ዳንስ ተከተለ። በጣም የሚያስደንቀውና ደስየሚለው ትርኢት የዶክተር እና ታካሚ ግንኙነትን የሚያሳይ በሲኒየሮቻችን የተሰራ ድራማ ነበር።

"እባካችሁ የጋራ ክፍል ውስጥ ተሰብሰቡ፣ ፓርቲው ሊጀመር ነው።" አንድ ያልታወቀ ድምፅ በመላው ዩኒቨርሲቲ በተገጠሙት ድምጽ ማጉያዎች አማካኝነት ማስታወቂያ አወጣ። ብዙም ሳይቆይ የተደሰቱ የህክምና ባለሙያዎች የጋራ ክፍሉን ሞሉት። ወደ ድግስ አዳራሹ መሄድ አልፈለኩም ነገር ግን ናይላ ለጥቂት ደቂቃዎች ብቻ እንደምንቆይ እና ከእራት ብፌ በኋላ እንደምንሄድ ቃል ገባች። ከዚህ በፊት ፓርቲ ላይ ታድሜ ስለማላውቅ ተስማማሁ። ግን የመደነስ ፍላጎት አልነበረኝም።

ሁሉም ነገር እብደት ነበር። ወንዶች ቆንጆ ሴቶችን ለዳንስ መጠየቅ ጀመሩ። ዩምና ከሺራዝ ጋር እየጨፈረች ነበር እና ናይላ በሸህሪያር ለዳንስ ተጠየቀች። መጀመሪያ ላይ አመነታች ግን ሸህሪያር እጇን ብቻ እንደሚይዝ ነገራት ስለዚህ አፍራ ተስማማች። ከሀራም ድርጊት ልከለክላት ፈልጌ ነበር ግን በየጊዜው የሀራም ፖሊስ እየጠራሁ እንዳትዝናና እየከለከልኳት እንደሆነ እንዲሰማት አልፈለግኩም። ሁሉንም ነገር የምናስተላልፍበት ጊዜ እና መንገድ አለ።

በዙሪያዬ ያሉትን የሚጨፍሩ ጥንዶች እየተመለከትኩኝ አንድ ጥግ ላይ ቆሜ ሳለ አንዲት ልጅ መጥታ የታሸገ አበባ ሰጠችኝ። ለተሳሳተ ሰው እንደተላከ አሰብኩ። ከመመለሴ በፊት አይኖቼ ማስታወሻ ላይ ወደቁ። እንዲህ ይላል - 'አዝናለሁ፣ እባክዎን ይቅርታዬን ተቀበሉ' - ሺራዝ።

ለአንድ ደቂቃ ደነገጥኩኝ ግን ከዚያ በኋላ የአበባ አለርጂክ እንዳለብኝ ትዝ አለኝ። ጥቁር እና ሰማያዊ እስክሆን ድረስ በኃይል ማስነጠስ ጀመርኩ። የታሸገዉን አበባ ወለሉ ላይ ወርውሬ ወደ ሴቶች መጸዳጃ ቤት ሮጥኩኝ፣ እዚያም ፊቴን ታጥቤ ትንሽ ውሃ ጠጣሁ ግን ማስነጠሱ አልቆመም። ሺራዝ በጉጉት ሲጠብቀኝ አገኘሁት።

"በጣም ይቅርታ ሰናም! ልጎዳሽ ፍልጌ አይደለም! የ አበባ አለርጂክ እንዳለብሽ አላውቅም ነበር። ለሞኝ ባህሪዬ ይቅርታ መጠየቅ ብቻ ነበር የፈለግኩት። ባለፈው ምሽት እንደዛ ደጋግሜ መደወል አልነበረብኝም።" ሺራዝ በተከታታይ ይቅርታዎቹ ቀጠለ። መውጣት ፈለግኩኝ ግን መንገዴን ዘጋው እና አይኖቼ ከማያቋርጥ ማስነጠስ የተነሳ ቀይ ሆነው ያቃጥሉኝ ጀመር።

"በአላህ ስም ሺራዝ፣ ብቻዬን ተወኝ! ይቅርታህንም ሆነ ትኩረትህን አልፈልግም ስለዚህ ሂድ!" አይኖቼን እያሻሸሁ ጮህኩበት።

እራት የመብላት ስሜት ውስጥ ስላልነበርኩ ወደ ቤት መሄድ ፈለኩ ወደ አውቶቢስ ማቆሚያው ሄድኩ። ከምሽቱ 3 ሰዓት ነበር እና አውቶቢስ የሚመጣበት ምንም ምልክት አልነበረም። ናይላን ለመጥራት ሞከርኩ ግን ስልኬን አላነሳችም፣ ከሸህሪያር ጋር በመደነስ ተጠምዳ መሆን አለበት። በድንገት ሳላስብ አንድ ጥቁር መርሴዲስ ከፊቴ ቆመ፣ በጣም የምጠላውን ሰው ገለጠ።

"ሳናም፣ እባክሽ መኪና ውስጥ ግቢ። ሆን ብዬ እንዳደረግኩ አስበሽ እንደሆነ አውቃለሁ። የበለጠ ላስረዳሽ አልችልም ምክንያቱም እያለምሽ ነው ብዬ አስባለሁ። ፈጽሞ ልጎዳሽ አልፈለግኩም።" አለ

መራመዴን ቀጠልኩ። ግን ተከተለኝ።


****

👉 ክፍል 29 ከ 150 ሪያክሽን በኋላ ይቀጥላል…...

11 ሰው ይቀራል ግን ያው ማታ 4 ወይም 5 ሰዓት ላይ መሙላቱ ስለማይቀር ልልቀቅላቹህ💗😊 ደግሞ ለዛሬ ብቻ ነው‼️ 🤗

እስኪ መኖራችሁን በሪያክሽን አሳዩኝ 👍🏽🥰❤️

❖•ೋ° °ೋ•❖
       •••••○••••
🥰 ሕይወት ዉብ ናት 🥰
       •••••○•••••
❖•ೋ° °ೋ•❖
╬╬═════════════╬╬
        ✍️ፀሃፊ: ሲድራ✍️
╬╬═════════════╬╬

     ╭─┅┅┅┅┅─╮
        ✯ ክፍል 26 ✯
     ╰─┅┅┅┅┅─╯

የሳናም አንጻር

ለናይላ ስለ ጥያቄና መልስ መዘግየት ስነግራት ለገበያ እንድንወጣ አጥብቃ ጠየቀችኝ። ብዙ ልብሶች እንዳሉኝ ብነግራትም አልሰማችኝም። እንደ እሷ አባባል፣ ዝግጅቱ ትልቅ ስለነበር ለአዲስ የተማሪዎች ድግስ የሚሆን ምንም ተስማሚ ልብስ አልነበረኝም። ይህ ማለት የሲንደሬላ ቀሚስ መልበስ አለብኝ ማለት ነው? ልጅ እያለሁ በሲንደሬላ እና በልዑሏ ተጠምጄ ነበር። ግን አሁን የልዑል ማራኪ በእውነተኛ ህይወት እንደሌለ አውቃለሁ፣ ተረት ተረቶች እምብዛም እውነት አይሆኑም።

"ጥሩ ሀሳብ ነው ናይላ፣ ለምን ወደ ከተማው መሃል አትወስጃትም?" አለች እማዬ

"ይህ በጣም ጥሩ ሀሳብ ነው አክስቴ!"

"ግን ትንሽ ምክር ልስጥሽ፣ ጥቁር ልብስ እንዳታይ አትፍቀጂላት አለበለዚያ ምንም ደማቅ ነገር አትገዛም።"

የመጨረሻውን ንግግር ለናይላ በሹክሹክታ ትናገር ነበር እኔ እንዳልሰማ ነው። ጥቁር ቀለም የምለብሰው ደብዛዛ ባህሪዬን ስለሚያንፀባርቅ መሆኑን አታውቅም ነበር። በእናቴ እና በቅርብ ጓደኛዬ ላይ ተስፋ ቆርጬ፣ ጥቁር አባያዬን እና ግራጫ ሂጃቤን ለበስኩ። ሰላምታ ከሰጠናቸው በኋላ ወጣን። ናይላ በደስታ ፈነጠቀች። ጥረቷ ተሳክቶላታል።

ዛሬ መኪናዋን ነዳች፣ ምክንያቱም አብዛኛውን ጊዜ የሚያደርሳት ወንድሟ በስራ ተጠምዶ ነበር። ይህ ሁልጊዜ ትንሽ እንድቀና ያደርገኝ ነበር። አንዳንድ ጊዜ የሚጠብቀኝ፣ የሚወደኝ፣ የሚጣላኝ ወንድም ቢኖረኝ ብዬ እመኝ ነበር። እስከ መጨረሻ እስትንፋሴ ድረስ እናቴን እንደምንከባከብ፣ እሷ የማታውቃት ልጇ እንደምሆን ለራሴ ቃል ገብቼ ነበር።

የሃሳቦቼ ፍሰት በመኪና ማቆሚያ ቦታ ላይ ባሉ ተሽከርካሪዎች ጩኸት ተቋረጠ። ወደ ገበያ ማዕከሉ በግምት በአስር ደቂቃ ውስጥ ደረስን። እማዬ ለመገበያየት ገንዘብ ሰጠችኝ ግን በድብቅ ወደ ኪሷ መልሼ አስገባሁት። እሷ ከእኔ የበለጠ ያስፈልጋት ነበር። ከአዲሱ ስራዬ ገንዘብ በባንኬ ውስጥ አስቀምጬ ነበር። የምገዛው ነገር ካገኘሁ እሱን እጠቀምበታለሁ።

ናይላ ብዙ የልብስ መደብሮች ወዳለው ታዋቂ የገበያ ማዕከል ወሰደችኝ። እንደነዚህ ካሉ ግዙፍ የገበያ ማዕከሎች እምብዛም አንገዛም ነበር።

"ሳናም፣ ይህን ቀይ ሞክሪው። በአንቺ ላይ በጣም ጥሩ እንደሚመስል እርግጠኛ ነኝ!" ትንሽ ያጌጠ የመሰለኝን ቀይ ጋውን ይዛ ተናገረች። በአስቀያሚ ፊት ውድቅ አደረግኩት፣ ናይላም አይኖቿን ገለባበጠች። የምፈልገው ልከኛ እና ውብ የሆነ ነገር ነበር። ሁሉንም ዓይን የሚስቡ ቀለሞችን ውድቅ ማድረጌን ቀጠልኩ።

ከዚያም በብዙ ልብሶች መካከል ተዘዋወረች። በአንገቱና በእጅጌው ላይ ነጭ ጥልፍ ያለበት የፒች ቀለም ያለው ጋውን እስካይ ድረስ እያጣራሁ ቀጠልኩ። ሳሳያት ናይላም ወደደችውና እንድሞክረው አጥብቃ ጠየቀችኝ። ወደ ልብስ መቀየሪያ ክፍል እየሄድኩ ሳለ አንድ የማውቀውን ሰው አየሁ። ዩምና ነበረች። ከሸህሪያርና ከሺራዝ ጋር መጥታ ነበር። ከእነሱ ጋር ከመገናኘት ለመራቅ ከልብሶቹ ጀርባ ለመደበቅ ሞከርኩኝ ነገር ግን ናይላ ስሜን ጮክ ብላ ጠራችኝ ይህም እንዲዞሩ አደረጋቸው።

"እይይ....፣ ማን መጣ! ያቺ ጥገኛ ለፓርቲው የሆነ ነገር እየገዛች ነው። ሁሉም ትኩረት ለማግኘት ነው። በህልምሽ እንኳን ማንም ሰው ወደ አስቀያሚ ፊትሽ አይመለከትም፣ ስምሽ ምንም ይሁን ምን!" ዩምና በመርዝ አነጋገሯ ተናገረች።

በቁጣ እያፈላሁ ነበር። በይፋ ሰደበችኝ። ከንፈሮቼን ጨብጬ ልመልስላት የምችላቸውን ቃላት ለመቆጣጠር ሞከርኩ። እንደሷ መልበስ ቀርቶ እንደ እሷ መናገርም አልፈልግም። ይህ በእንዲህ እንዳለ፣ ሺራዝ ይቅርታ እየተንተባተበ ጎትቷት አወጣት። ለምን እንደዚህ እንደተናደደች ሊገባኝ አልቻለም። እሷን የሚያበሳጭ ምንም አድርጌ አላውቅም።

ከቅዱስ ቁርኣን የተወሰደ ጥቅስ፡ አል-ሙዘሚል (73:10)

وَاصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَاهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمِيلًا

የሚሉትንም በትዕግስት ተቀበል፤ በሚያምር መራቅም ራቃቸው።

በልቤ ውስጥ በየማዕዘኑ ፓርቲዎችን እና ግብይትን እጠላ ነበር። ጥሩ ለመምሰል እና ሁሉንም ለማስደሰት በሚደረገው ሩጫ ውስጥ ተስፋ የቆረጠች ልጅ መስሎ መታየት አልፈልግም። ማንም ሰው እንዳያየኝ የሚያደርገኝን ቀለል ያለ ልብሴን ለብሼ መደበቅን እመርጣለሁ። ከማንኛውም ምኞት ዓይን እና ከክፉ ነፍስ ርቄ።

የተጎዳ ስሜቴን ከመሰብሰቤ በፊት ናይላ ቀሚሱን ከእጄ ቀምታ ወደ ክፍያ መደርደሪያው ወሰደችው። ከዚያ በኋላ ምንም እንደማልገዛ ታውቃለች፣ ስለዚህ አሽጋው እና ልትከፍልለትም ነበር። ግን አቆምኳት እና ካርዴን ሰጠኋት። ወደ ቤት የሚደረገው ጉዞ በዝምታ የተሞላ ነበር። ናይላ እንድረጋጋ የተወሰነ ጊዜ በመስጠት አሳቢ ነበረች። ሁላችንም በተለያየ መንገድ የተፈጠርን ነን ስለዚህ እያንዳንዳችን በራሳችን ልዩ መንገድ ምላሽ ለመስጠት ቦታ መስጠት አለብን።

******

ቤት ከደረሰች በኋላ ናይላ ስለ ሞሉ ውስጥ ስለተፈጠረው ነገር ለእናቴ አልነገረችም። ለውድድራችን አንዳንድ መጽሃፎችን በማውጣት አእምሮዬን ለማዘናጋት ሞከረች። ለስኬት አብሮ መስራት አስፈላጊ ነው፤ ትናንሽ ነጠብጣቦች እንኳን አንድ ላይ ሲሰባሰቡ ውብ የቆዳ ቀለም እንደሚፈጥሩ ሁሉ እኔም አምናለሁ። አስታግፊሩላህን እየደጋገምኩ ከቆየሁ በኋላ ቁጣዬ ቀስ በቀስ ጠፋ።

"ሳናም፣ አንድ ነገር ልንገርሽ? ከውስጥሽም ከውጭሽም ማንነትሽ ደስተኛ መሆን አለብሽ እንጂ ለሌሎች ፍርድ መጨነቅ የለብሽም" ናይላ የነርቭ አናቶሚ መጽሐፍ እያነበብን ሳለ ተናገረች። "አላህ (ሱ.ወ) ምን እንደሚል ታውቂያለሽ?"

ከቅዱስ ቁርኣን የተወሰደ ጥቅስ፡ አል-ሁጁራት (49:9)

وَإِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا ۖ فَإِنْ بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَىٰ فَقَاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي حَتَّىٰ تَفِيءَ إِلَىٰ أَمْرِ اللَّهِ ۚ فَإِنْ فَاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا ۖ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ

ከምእመናን የሆኑ ሁለት ቡድኖች ቢጣሉ በመካከላቸው አስታርቁ። ከሁለቱ አንዱ በሌላው ላይ ወሰን ካለፈ፣ ወሰን ያለፈውን ቡድን የአላህን ትእዛዝ እስኪቀበል ድረስ ተዋጉት። ከተቀበለ ደግሞ በመካከላቸው በፍትህ አስታርቁ፣ ፍትሃዊም ሁኑ። አላህ ፍትሃዊ የሆኑትን ይወዳል።

በቃሎቿ ላይ አሰብኩና በስምምነት ራሴን ነቀነቅኩ። ድግሱን መቅረት በጣም ፈልጌ ነበር ነገር ግን በሃሳቤ መሠረት ብቀር እማዬ ምክንያቱን ትጠይቅ ነበር። ስለ ክስተቱ ስትሰማ ልቧ ይሰበራል። ለትክክለኛ አጭር ጊዜ ለመገኘት ወሰንኩ። አላህ ሰላም ፈጣሪዎችን ይወዳል። እኔም የእሱ ተወዳጅ መሆን እፈልግ ነበር!

መጽሐፎቻችንን ዘግተን ለመስገድ ስንነሳ የዙህር ሰዓት ነበር። እሁድ እሁድ ሁሉንም ነገር አብሮ ማድረግ የቤተሰብ ሥርዓት ነበር። በሳሎን ውስጥ ዙህር ለመስገድ እንሰበሰባለን ከዚያም እናቴ ቅዱስ ቁርኣንን እና ጥቂት ሀዲሶችን ታነባለች። ሰላታችንን ከጨረስን በኋላ፣ እዚያ ተቀምጠን ጣፋጭ ድምጿን እናዳምጥ ነበር።

እሷን በማዳመጥ በጣም ከመጠመዳችን የተነሳ......


****************

👉 ክፍል 27 ከ 150 ሪያክሽን በኋላ ይቀጥላል…...

ወላሂ እሄን ታሪክ አንብባቹህ ሪያክት ሳታደርጉ እንዳታልፉ☺️

❖•ೋ° °ೋ•❖
       •••••○••••
🥰 ሕይወት ዉብ ናት 🥰
       •••••○•••••
❖•ೋ° °ೋ•❖
╬╬═════════════╬╬
        ✍️ፀሃፊ: ሲድራ✍️
╬╬═════════════╬╬

     ╭─┅┅┅┅┅─╮
        ✯ ክፍል 27 ✯
     ╰─┅┅┅┅┅─╯

የሳናም አንጻር

እሷን በማዳመጥ በጣም ከመጠመዳችን የተነሳ...... የምሳ ሰዓት እንዳለፈ አላስተዋልንም። ኡርዋ እና ሻይላ ሳህኖቹን ለማዘጋጀት ወደ ኩሽና ሲገቡ እኛ ደግሞ በመመገቢያ ክፍል ተሰበሰብን። ሻይላ ታዋቂውን ላዛኛዋን ሰራች እና እናቴ ጣፋጩን - የፍራፍሬ ኬክ አዘጋጀች። ቢስሚላህ ብዬ ሳህኔን መቆፈር ጀመርኩ። ወደ ምግብ ስንመጣ ሁላችንም በሱና መሰረት እንበላለን። የሆዳችን አንድ ሶስተኛው በምግብ፣ አንድ ሶስተኛው በውሃ የተሞላ ሲሆን ሌላኛው ሶስተኛው ደግሞ ባዶ ነው። በእርግጥም ለሰውነታችን አስደናቂ ስራዎችን ይሰራል።

ናይላ ለፓርቲው እንድንዘጋጅ ስትጠቁም ወደ 9:30 ሰዓት አካባቢ ነበር። ሻይላ እና ኡርዋ ከናይላ ጋር ተከትለውኝ ነበር ምክንያቱም እኔን ለማዘጋጀት ሊረዷት ስለፈለጉ ነው። ምንም እንኳን ለመዘጋጀት ከወንዶች የበለጠ ፈጣን እንደሆንኩ በሚገባ ያውቃሉ።

ረጅም ሻወር ወሰድኩ፣ ሞቅ ያለ ውሃ በቆዳዬ ላይ እንዲፈስ ፈቀድኩኝ፣ በውስጤ ያሉትን መጥፎ ስሜቶች በሙሉ ለማስወገድ እየሞከርኩ ነበር። ባለጌ እና አስነዋሪ ሰዎች በአእምሮዬ ውስጥ ቦታ እንዲይዙ መፍቀድ የለብኝም።

"ነይ ሳናም፣ መፍጠን አለብሽ አስር ሰዓት ሆኗል!" ናይላ በር ላይ ቆማ ጮኸች። አዲሱን ልብሴን ለብሼ ከመታጠቢያ ቤት ወጣሁ። ሻይላ፣ ኡርዋ እና ናይላ በአልጋዬ ላይ ተቀምጠው ነበር፣ ነገር ግን ሲያዩኝ ሁሉም ተነሱ እና አፋቸው O ቅርጽ ያዘ። እዚያ ቆመው እንደ ባዕድ ፍጡር እያዩኝ ነበር። ከህልማቸው ለማንቃት እጄን ፊታቸው ላይ አወዛወዝኩ።

"ዋው፣ ሞዴል ትመስያለሽ ሳናም ውዴ!" ናይላ አሞገሰችኝ። በአስተያየቷ አይኖቼን አሽከርክሬ ወደ መስታወቱ አመራሁ። ልብሱ በእርግጥ ቆንጆ ይመስላል።

ትንሽ ሜካፕ ለመጠቀም ስለተስማማሁ ሻይላ እና ኡርዋ በደስታ ፈነጠቁ። አንዳንድ ፋውንዴሽን ቀቡኝ፣ የላይኛውን የዓይን ሽፋሽፍት በአይንላይነር አሰመሩና ከንፈሮቼን የፍራፍሬ lipstick ቀቡኝ። ናይላ ከቦርሳዋ ውስጥ ወርቃማ ነጠብጣቦች ያሉት የብር ሂጃብ አመጣችልኝ። ስጦታዋን አልተቀበልኩም ነበር ግን በስሜት አስገደደችኝ። መስጠት ነበረብኝ። ሻይላ ደግሞ የብር ጫማዋን እንድለብስ አደረገችኝ።

በሕይወቴ እንደዚህ ተውቤ/ተኳኩዬ አላውቅም። የሠርግ ልብስ መሸጫ ሱቅ ዉስጥ እንዳለችው ማኒኪን (ልብስ ለብሳ ሱቆች ዉስጥ የምትቆመው አሻንጉሊት) አንዷ እንደሆንኩ እየተሰማኝ ነበር። ትንሽ ስለማልችል ናይላ እነዚያን ሹል ጫማዎች አድርጌ እንዴት መራመድ እንዳለብኝ የማስተማሪያ ክፍለ ጊዜ ሰጠችኝ። ከአስር ጊዜ በላይ ከሞከርኩ በኋላ ፈተናዋን ማለፍ ቻልኩ።

ሁለታችንም በአንድ ሰዓት ተኩል ውስጥ ለብሰን ነበር። ናይላ ሰማያዊ ጋውን ከጥቁር የቬልቬት ሂጃብ ጋር ለብሳ ነበር። በጣም ውብ ትመስል ነበር። እማዬ እንዲህ ሙሉ በሙሉ ተውቤ ስታየኝ በጣም ተገረመች እና ደስ አላት።

"ልጆቼ፣ የቻላችሁትን ያህል አድርጉ፤ ቀሪውን ደግሞ ለአላህ ተዉት። ጸሎቴ ሁልጊዜ ከእናንተ ጋር ነው። ከምሽቱ ሶስት ሰዓት በፊት ተመለሱ" በማለት እማዬ መመሪያ ሰጠችን፣ እና ተሰናበተችን።

********

ከመኪናው ከመውጣቴ በፊት በጥልቀት ትንፋሽ ወስጄ ቢስሚላህ አልኩ። እዚያ የመጀመሪያ ቀኔ ባይሆንም ትንሽ እጨነቅ ነበር። ምናልባት የውድድሩ ወይም የአዲስ ተማሪዎች ምሽት ሊሆን ይችላል። በትክክል መገመት አልቻልኩም። በመኪና ማቆሚያው ውስጥ ያሉ አንዳንድ ሲኒየሮች ውድድሩ ወደሚካሄድበት አዳራሽ መሩን።

በመንገዴ ሁሉ የሰዎች አይኖች ጀርባዬን ሲወጉኝ ይሰማኝ ነበር። ምክንያቱ ሳናም አክራምን በጌጥ ልብስ አይተው ስለማያውቁ ነው። ትንሽ ምቾት ባይሰጠኝም ናይላ ግን ልታረጋጋኝ እጄን እየያዘችኝ ነበር። ለመጀመሪያ ጊዜ ወለል የሚነካ ጋውን ለብሼ ስለነበር እንዳላደናቀፍ በቀስታ እጓዝ ነበር።

"መልካም ምሽት ዶክተሮች! ዛሬ እዚህ የተሰበሰብነው በኤሪያ ጤና እንክብካቤ የሚካሄደውን ዓመታዊ የህክምና ጥያቄ ውድድር ለማድረግ ነው። ይህ ድርጅት የዶ/ር ያሲር ነው። የክብር እንግዳችን ደግሞ ጎበዝ ልጃቸው ዶ/ር ዩኑስ ናቸው። እሱ የተሳካለት ሐኪም ሲሆን ከዚሁ ተቋም ተመርቋል" ሲሉ ዶ/ር አህመር በኩራት ተናገሩ።

ሁሉም እንግዳችንን ለማየት ራሳቸውን አዞሩ። ጥጥቁር ሱፍ ከቀይ ክራባት ጋር ለብሶ ነበር። ሴት ልጆች ምራቃቸውን መዋጥ ማቆም አልቻሉም አስታግፊሩላህ። ማንኛውንም ወንድ ኣለግባብ ማየት ሀራም ስለሆነ ምንም ተጨማሪ ምርመራ ሳላደርግ እይታዬን ዝቅ አደረግኩ። ከዚሁ የህክምና ትምህርት ቤት መማሩን ሳውቅ በጣም ተገረምኩ። እሱ ስለዚህ ነገር ነግሮኝ አያውቅም።

"ወይኔ ጉዴ! በጣም ቆንጆ ነው - አረንጓዴ አይኖች፣ ጥቁር ፀጉር፣ ቀጭን አፍንጫ እና ጠንካራ መንጋጋ ከትንሽ ፂም ጋር፣ ልክ እንደ ልብ ወለድ ፍጹም ሰው!" ዩምና ጮኸች። እሷ ከኋላዬ ተቀምጣ ነበር። ዩምና እኛን ለመፈተን ከሸህሪያር ጋር ተጣምራ ነበር።

ከጥቂት ጊዜ በኋላ ዶ/ር አህመር የውድድሩ መሪ በመሆን ደንቦችን እና መመሪያዎችን ገለጹልን። ከተሳተፉት ሠላሳ ቡድኖች ውስጥ አስር ቡድኖች በማጣሪያው ዙር ተመረጡ። እኛ ከእነዚያ ቡድኖች ውስጥ በመሆናችን ዕድለኞች ነበርን። በእያንዳንዱ ዙር አንድ ቡድን ይወገድ ነበር ነገር ግን በሚያስደንቅ ሁኔታ ወደ መጨረሻው ዙር ደረስን።

ተቃራኒያችን በዝርዝሬ ውስጥ የነበረችው ዩምና ነበረች። እሷ ወደ መጨረሻው ዙር መድረስ የቻለችው በሸህሪያር ፈጣን መልሶች ብቻ ነበር።

"አሸናፊውን የሚወስነው የመጨረሻው ጥያቄ ይኸውና - What is the other name of Sydenham's chorea?" ዶ/ር አህመር ጥያቄውን......


****************

👉 ክፍል 28 ከ 150 ሪያክሽን በኋላ ይቀጥላል…...

ወላሂ እሄን ታሪክ አንብባቹህ ሪያክት ሳታደርጉ እንዳታልፉ☺️

ወላሂ ዛሬም ድጋሜ ከ mepass 5.9$ ተቀብያለሁ🥳

100% መስራቱ የተረጋገጠ ነው

መስራት ከፈለጋቹህ 👉 https://t.me/halalislamicstory/161

አሰራርሩ ካልገባቹህ DM here 👉@G2A4f

ትላንት ስለ ተለቀቀ ዛሬ በሰዓቱ ነው የሚለቀቀው (3:00)

አስተዉሉ ካለ ሰዓቱ የሚለቀቀው አንድ ቀን በመሃል ሳይለቀቅ ሲቀር ብቻ ነው‼️🤗

❖•ೋ° °ೋ•❖
       •••••○••••
🥰 ሕይወት ዉብ ናት 🥰
       •••••○•••••
❖•ೋ° °ೋ•❖
╬╬═════════════╬╬
        ✍️ፀሃፊ: ሲድራ✍️
╬╬═════════════╬╬

     ╭─┅┅┅┅┅─╮
        ✯ ክፍል 25 ✯
     ╰─┅┅┅┅┅─╯

የሳናም አንጻር

ከእንቅልፍህ ስትነሳ ተመልሰህ መተኛት ከምትፈልግባቸው ቀናት አንዱ ነበር። የፈጅር ሰላት ከሰገድኩ በኋላ ትንሽ ለመተኛት አሰብኩ ግን ወደ ጥልቅ እንቅልፍ ተለወጠ። እና አልጋዬ በጣም አጥብቆ ስለያዘኝ በግድ ራሴን ከሱ ማውጣት ነበረብኝ። ትንሽ ብዘገይ ኖሮ እናቴ የአዲስ ተማሪዎች ድግስ ልመቅረት ሆን ብዬ እንደተኛሁ ታስብ ነበር።

በከፍተኛ ድምፅ እያቃሰትኩ ወደ መታጠቢያ ቤት ገባሁ። በህክምና ትምህርት ቤቴ የአዲስ ተማሪዎች ድግስ ላይ መገኘት ለምን እንደዚህ እንደሚከብደኝ አእምሮዬ እያሰበ ነበር። የተለመደ አይመስልም። ግን ብቻዬን መኖር እወድ ነበር። ብዙ ካመነታሁ በኋላ ለመሄድ ተስማማሁ። እኔ ፍላጎት የነበረኝ በፈተናው ላይ ብቻ ነበር። ኡርዋን የተስማማሁበትን ምክንያት ስነግራት ምን ያህል አሰልቺ እንደሆንኩ ሰምታ ሳቀች።

እሷ ስትከራከር እኔ አልተስማማሁም። ከአንዳንድ ደደብ የዩኒቨርሲቲ ድግስ ይልቅ የህክምና ፈተና እመርጣለሁ ማለት አሰልቺ ያደርገኛል ማለት አይደለም። በእኔ እይታ አሰልቺ ሰው በህይወቱ ምንም ግብ የሌለው፣ ዝም ብሎ የሚኖር፣ ተግባራዊነት የጎደለው ሰው ነው።

ግን ማህበራዊ ስብሰባዎችን አትወጂም ያለችው እውነት ነበር። እኔ ሁልጊዜ ሻይላ እና ኡርዋ እማዬን ወደ የትኛውም የጓደኞቿ ድግስ ሲያጅቡ እቤት ውስጥ የምቆይ ልጅ ነበርኩ። ድግሶች እና ማህበራዊ ስብሰባዎች ስለ አለባበስ እና ከሌሎች ጀርባ ስለማውራት እንደሆነ ይሰማኛል። ይህም ዱኒያዊ ደስታዎች ለአላህ የመታዘዝ ጉዳይ ላይ እንድንዘገይ ያደርገናል። እናቴ ሁልጊዜ ቁርአን ከሰላይነት እና ከሌሎች ጀርባ ከማማት እንድንርቅ እንደሚያስተምረን ትነግረናለች።

ከቅዱስ ቁርአን የተወሰደ ጥቅስ፡ አል-ሁጁራት (49:12)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ ۖ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضًا ۚ أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحِيمٌ


"እናንተ ያመናችሁ ሆይ! ከጥርጣሬ ብዙውን ራቁ፤ ከጥርጣሬ ከፊሉ ኃጢአት ነውና፡፡ ነውርንም አትከታተሉ፡፡ ከፊላችሁም ከፊሉን አይማ፡፡ ከእናንተ አንዳችሁ የሞተውን ወንድሙን ስጋ መብላት ይወዳልን? (መብላቱን) ጠላችሁትም፤ (ሐሜቱንም ጥሉት)፡፡ አላህንም ፍሩ፡፡ አላህ ጸጸትን ተቀባይ አዛኝ ነውና፡፡"


አይኖቼን እያሻሸሁ ተነሳሁ እና ረጅም ፀጉሬን በመስታወት ለማየት ሹሩባዬን ፈታሁ። በሌላኛው በኩል ያለውን ሰው እያየሁ ቆየሁ። በመልኬ ላይ ምንም ያልተለመደ ነገር አልነበረም። ቆዳዬ ትንሽ የገረጣ ነበር። በጣም የጠራ ወይም በጣም የጠቆረ አልነበረም። እስትንፋስ የሚሰርቅ ውበት የሚሉት አይነት አልነበርኩም። ሰዎች አይናቸውን ማንሳት የማይችሉባት ልጅ አልነበርኩም። ለማንኛውም እንደዛ ለመሆንም ፈልጌ አላውቅም። እናቴ ሁላችንም የአላህ ፍጥረት ነን እና ሁሉም ፍጥረቶቹ በአንድም ይሁን በሌላ መንገድ ትክክል ናቸው ትላለች።

ጥርሴን ቦረሽኩ እና ለመታጠብ ሰነፍኩ። ፀጉሬን በመጠቅለል በሌሊት ልብሴ ወደ ኩሽና ገባሁ። ሻይላ እና ኡርዋ ተኝተው ነበር ምክንያቱም እሁድ ከፈጅር በኋላ የሚተኙበት ብቸኛው ቀን ነበር። እናቴ ቁርስ ለመስራት እንቁላል ለቁርስ እየመታች ከጠረጴዛው አጠገብ ቆማ ነበር።

"አሰላሙ አለይኩም ሳናም። በደንብ ተኝተሻል የኔ ልጅ?" እማዬ በተጨነቀ ፊት ጠየቀች።

"ወአለይኩምሰላም። አዎ እማዬ፣ ረጅም የሚያድስ እንቅልፍ ተኛሁ። እና ከፈጅር በኋላም ትንሽ ተኛሁ" በማለት መለስኩኝ፣ ማዛጋቱን እያፍንኩ።

"በጣም ጥሩ! ካልሆነ ምን ሊሆን እንደሚችል እያሰብኩ ተጨንቄ ነበር" እናቴ በጥልቅ ትንፋሽ ቀጠለች። በሁሉም ነገር በንቃት እንድሳተፍ ትፈልግ ነበር።

"እማዬ፣ እነዚህን አትክልቶች ልቁረጥልሽ?" ከንፈሮቼን እየሰበሰብኩ እና አይኖቼን እያርገበገብኩ ጠየቅኩ። እሷ እምቢ ለማለት አፏን ከፈተች ግን እኔ ቀድሞውንም ካሮት እና ቃሪያዎችን ከጠረጴዛው ላይ ወስጄ ስለነበር በምትኩ በአዎንታዊ መልኩ ራሷን ነቀነቀች። በመልአካዊ ፊቷ ላይ ፈገግታ ታየ። ምን ያህል ጥሩ የጠዋት ጅምር ነው!

ቲማቲም ለመክተፍ እየሞከርኩ ሳለ ስልኬ መጮህ ጀመረ። በችኮላ፣ ቢላውን ይዤ ሳሎን ውስጥ እየጮኸ የነበረውን ስልክ ለማንሳት ሄድኩ።

"ሰላም ሳናም፣ ዶ/ር አህመር ነኝ። እምም፣ ከሰዓት በኋላ ሊደረግ የነበረው የህክምና ውድድር በአንዳንድ ቴክኒካዊ ምክንያቶች መዘግየቱን ልነግርሽ ፈልጌ ነበር። 11 ሰዓት ላይ በግቢው ውስጥ ተገኚ። እጠብቃለሁ። ስለ ጉዳዩ ለአጋርሽ ማሳወቅን እንዳትረሺ። መልካም ዕድል!" ሲል ተመኘ።

ጥሪውን ከመዝጋቴ በፊት አመሰገንኩት። ጥሪው እንደተዘጋ የበር ደውሉ ተደወለ። ፀጉሬን ሶፋው ላይ በነበረው ሂጃብ ሸፍኜ በሩን ከፈትኩ።

"አሰላሙ አለይኩም ሀቢብቲ! ዛሬ ጠዋት እንዴት ነሽ?"

ናይላ ነበረች። ለጥያቄና መልስ ለመዘጋጀት እንድንችል እንደምትመጣ በፈጅር ሰኣት ላይ ደውላ ነግራኝ ነበር። ግን ይህች እብድ ልጅ በጣም ቀድማ እንደምትመጣ አላውቅም ነበር። ናይላ ልታቅፈኝ ስትል እርምጃዋን አቁማ እጆቼን እያየች ቆመች።

"ሳናም፣ እኔ ትንሽ እብድ ነኝ። ግን እንዲህ በማለዳ ልታስወግጂኝ ትፈልጊያለሽ?" ናይላ ተንተባተበች። ያኔ ነበር ቢላዋውን በእጄ እንደያዝኩ ያስተዋልኩት። በንፁህነቷ ሳቅኩኝ። አብሬያት መጫወት ፈልጌ ነበር ግን ብቸኛ ጓደኛዬን ማስፈራት አልፈለኩም።

"ናይላ! ድንገተኛ ነበር። እማዬን በኩሽና ውስጥ ለመርዳት እየሞከርኩ ነበር።" አልኳት

"አንቺ አስፈሪ ነሽ። ታውቂያለሽ?" ብላ አሾፈች።

"እእ.....! እንደዛ አትበይኝ" አልኩኝ፣ ወደ ሳሎን እየመራኋት።

ከደቂቃዎች በኋላ ሁለታችንም በሳቅ ፈነዳን። ቀስ በቀስ ለእሷ እየተከፈትኩ ነበር። እሷ የጉዞዬ አካል ሆና ነበር።

"ማን ነው ውዴ?" እማዬ በበሩ ያለውን እንግዳ ለመጠየቅ ጠራችኝ። ብዙም ሳይቆይ ሁለታችንም ወደ ኩሽና ሄድን።

"ሰላም ናይላ፣ እንዴት ነሽ ውዴ?"

"ወአለይኩም ሰላም አክስቴ። እንደገና አንቺን በማየቴ ደስ ብሎኛል!"

"ሳናም በዩኒቨርሲቲ ዉስጥ ብዙ እንደማታስቸግርሽ ተስፋ አደርጋለሁ" እማዬ የበለጠ እንድታሾፍብኝ እድል ሰጠቻት።

"አይ፣ በጭራሽ አክስት ሁማ! ሁልጊዜ እንድሮጥባት ታደርገኛለች እና ምሳዬን እንኳን እንድጨርስ አትፈቅድልኝም እና ወደ ሁሉም ትምህርቶች ትጎትተኛለች" ናይላ እያሾፈችብኝ መለሰች። መልሷን ስሰማ በቀስታ ክንዷን መታኋት። እማዬ እና ናይላ በበቀሌ ላይ ሳቁ።

ሻይላ እና ኡርዋ በእኛ ንግግር እና ሳቅ ምክንያት ከእንቅልፋቸው ስለነቁ፣ ምቹ የቤተሰብ ቁርስ አብረን በላን።

************

👉 ክፍል 26 ከ 150 ሪያክሽን በኋላ ይቀጥላል…...

ወላሂ እሄን ታሪክ አንብባቹህ ሪያክት ሳታደርጉ እንዳታልፉ☺️

❖•ೋ° °ೋ•❖
       •••••○••••
🥰 ሕይወት ዉብ ናት 🥰
       •••••○•••••
❖•ೋ° °ೋ•❖
╬╬═════════════╬╬
        ✍️ፀሃፊ: ሲድራ✍️
╬╬═════════════╬╬

     ╭─┅┅┅┅┅─╮
        ✯ ክፍል 24 ✯
     ╰─┅┅┅┅┅─╯

የሺራዝ አንጻር

በሩን የሚያንኳኳ ሰው ድምፅ ስሰማ ነቃሁ። ከአልጋዬ መውጣት ባልፈልግም፣ ማንኳኳቱ ግን እየጨመረ መጣ።

"ተነሳ ሺራዝ! እና በአንድ ሰዓት ውስጥ ዝግጁ ሁን። የአያትህን ቁጣ መጋፈጥ ካልፈለግክ በትክክል ከጠዋቱ 3 ሰዓት ላይ መውጣት አለብን!" እማዬ አስጠነቀቀችኝ።

ዛሬ ዩኒቨርሲቲ መቅረት ነበረብኝ ምክንያቱም በአያቴ ቤት የሚደረገው ይህ የቤተሰብ ስብሰባ በዓመት አንድ ጊዜ ብቻ ነው የሚሆነው። እሷ ከከተማችን የ2 ሰዓት ያህል ርቀት ላይ ነው የምትኖረው። አያቴ ተራራማ ቦታዎችን ትወዳለች ስለዚህ ቤቷ በገደል ላይ ነው። ስለ ጊዜ በጣም ጥንቁቅ ነች እና አንድ ደቂቃ እንኳን ብዘገይ ጆሮዬን ከመሳብ ወደኋላ አትልም።

ረጅም ጆሮ ያላቸው እንደ በረዶ ነጭ ከሆኑት ድንክዬዎች አንዱ ሆኜ መታየት ስላልፈለኩ በፍጥነት ከአልጋዬ ተነሳሁ። ረጅም የሚያረጋጋ ሻወር ወስጄ ባህላዊ ልብስ ለበስኩ። አያቴ ቀጭን ጂንስ እና ከወገብ በታች ዝቅ ያለ ሱሪም ትጠላለች እና በመጥፎ ዝርዝሯ ውስጥ በመሆን ሕይወቴን አደጋ ላይ መጣል አልፈለኩም። እሷ በእውነት ያረጀች እና ሁሉንም ወጎች ትከተላለች። ባህልና ወግ በደም ስሯ ውስጥ አለ። ግን ወንዱ አያቴ ከሷ ይሻላል።

በአንድ ሰዓት ውስጥ ተዘጋጅቼ እናቴ ትናንት ለአጎቶቼ እና ለአክስቶቼ የገዛቻቸውን ስጦታዎች እንድትይዝ ረዳኋት።

አባቴ ሊቀላቀለን አልቻለም ምክንያቱም የሚከታተለው አስፈላጊ ሥራ ስላለው በኋላ ምሳ ላይ የሚቀላቀለን ይሆናል። ምንም ይሁን ምን፣ አያቴ ከልጆቿ አንዱ እንኳን ቢጎድል አትበላም። እማዬንና መስራን ወደ አያቴ ቤት አመራኋቸው።

በእናቴ እቅድ መሰረት ከጠዋቱ 5 ሰዓት ላይ ደረስን። በታዋቂው አጥንት በሚሰብር እቅፍ ውስጥ ባስገባኝ ደስተኛው አያቴ ተቀበልን።

"አሰላሙ አለይኩም፣ በቅርቡ ዶክተር ትሆናለህ! ያረጀውን አያትህን ረሳኸው እንዴ?"

በጥያቄው ፈገግ አልኩና "በእርግጥ አይደለም አያቴ፣ ግን ይህ ዩኒቨርሲቲ በጣም ቢዚ ስላደረገኝ ልጎበኝህ አልቻልኩም" ብዬ መለስኩ። ጀርባዬን መታኝና ወደ ውስጥ ወሰደኝ።

ሴቷ አያቴ ለምሳ ዝግጅት በማድረግ ተጠምዳ ነበር። ሁሉንም ነገር እራሷ ማብሰል ትወዳለች።

በሰራተኞቹ እርዳታ ያመጣናቸውን ስጦታዎች ሁሉ አውርጄ ሳሎን ውስጥ አስቀመጥኳቸው። አያቴ ድምፄን ስትሰማ እየተንገዳገደች ወደ እኔ መጣች።

"ሺራዝ! የምወደው የልጅ ልጄ፣ አያትህ በጣም ናፍቀሃለች!" ብላ ጉንጮቼን እየቆነጠጠች ተናገረች፤ ጉንጮቼም አሁን እየቀሉ ነበር።

በዘመዶች የተሞላ ክፍል ውስጥ ስገባ ያን ያህል ምቾት ተሰምቶኝ አያውቅም። እነዚህን ሰዎች በዓመት አንድ ወይም ሁለት ጊዜ እንደማያቸው አውቃለሁ ግን በጣም ብዙ ናቸው። የሁሉንም ሰው ስም እንኳን ማስታወስ አልችልም። እነሱ ግን ስለ እኔ ሁሉንም ነገር የሚያስታውሱ ይመስላሉ።

ሁልጊዜም ፊት የሚቀመጡትን ሰዎች በተቻለ ፍጥነት ለማለፍ እሞክራለሁ እና ብዙ አክስቶቼ የሌሉበትን ቦታ እፈልጋለሁ።

በአያቴ ቤት፣ እራስህን እንዴት ማጥመድ እንደምትችል ሶስት ምርጫዎች አሉህ።

1. በቤተሰብ ክፍል ውስጥ ተቀምጠህ ከወንዶቹ ጋር ዜና በቴሌቪዥን ማየት ትችላለህ።

2. ወደ ኩሽና ገብተህ ከአያቴ እና ከወፍራም አክስቴ ጋር ማውራት።

3. ከሁሉም የአጎት ልጆቼ ጋር በጓሮ ውስጥ መዝናናት።

የኋለኛውን አማራጭ መርጬ ከአጎት ልጆቼ ጋር እግር ኳስ ተጫወትኩ። አሥር ነበሩ ግን እኔ የጨዋታው ኮከብ ነበርኩ።

ዋናው ዝግጅት ምሳ ነበር። አባዬ ከቀኑ 6 ሰዓት ላይ ደረሰ እና እራሱን ካደሰ በኋላ ከሶስቱ ወንድሞቹ እና ከሶስቱ እህቶቹ ጋር ተቀመጠ። ማሻ አላህ! እጅግ በጣም ትልቅ ቤተሰብ ነበረው። አያቴ ባህላዊ ልብሱን ለብሼ በማየቷ በጣም ተደሰተች እና ቆንጆ ሚስት እንዳገኝ መረቀችኝ፣ ይህም ትንሽ አሳፈረኝ።

መላው ቤተሰብ በመመገቢያ ክፍል ውስጥ በአንድ ረጅም ጠረጴዛ ላይ ይቀመጥ ነበር፣ አሁን ግን ቤተሰቡ ትልቅ ስለሆነ በአዋቂዎችና በልጆች መካከል ተከፋፍሏል።

በሆነ መንገድ ደስተኛ ነኝ ምክንያቱም አብረን ስንቀመጥ ሁልጊዜ ከእኔ ይልቅ በህይወቴ ይበልጥ ፍላጎት ካለው ነገር አጠገብ እቀመጣለሁ።

ጥሩ መዓዛ ያላቸዉን ሩዝ በስጋ፣ በመጥበሻ የተጠበሰ ስጋ እና ሌሎችንም ያቀፈው፣ ሁሉም ሰው ተጨማሪ እንዲጠይቅ ያደረገ ድንቅ ምግብ ነበር።

ከምሳ በኋላ ሁሉም ወንዶች አያቴን ያበረታቱ ነበር ምክንያቱም ከአባዬ ጋር ቼዝ እየተጫወተ ነበር። እማዬ ወሬ በማውራት ተጠምደው ከነበሩ ሴቶች ስብስብ ጋር ተቀመጠች።

እስክ ሞት ድረስ ስለሰለቸኝ ጊታሬን ከመኪናው አውጥቼ ለነገው ትርኢት ልምምድ ማድረግ ጀመርኩ። ሁሉም የአጎቶቼ ልጆች በዙሪያዬ ተሰበሰቡ። ብዙም ባልለማመድም የተወለድኩበትን ያህል መጫወት እችል ነበር።

"ሄይ፣ ጊታርን በጣም በሚያምር ሁኔታ ትጫወታለህ!" ሲል የአጎቴ ልጅ ሙዘሚል አሞገሰኝ።

እንደ እድል ሆኖ አያቴ አልሰማችውም። አለበለዚያ ኢስላማዊ ያልሆነ ነው በማለት እንድጫወት በፍጹም አትፈቅድልኝም ነበር። የእሷን አለመስማማት ምክንያት በፍጹም ሊገባኝ አልቻለም። ቢሆንም፣ ከአስር ሰላት በኋላ ከአያቴ ቤት ወጣሁ። ረጅም የመኪና ጉዞ ስለነበር ደክሞኝ ከምሽቱ 12 ሰዓት አካባቢ ወደ ቤት ተመለስን።

ነገ ምርጥ ሆኜ መታየት ስለፈለኩ እራት መዝለል እና መተኛት እንዳለብኝ አሰብኩ ምክንያቱም ከሰአት በኋላ ከባድ ምሳ በልቼ ነበር። አያቴ ልዩ ምግቧን እስከማልችልበት ደረጃ ድረስ አብልታኝ ነበር።

በብዙ ተስፋዎች እና ደስታዎች፣ አስደናቂ የሆነ የአዲስ ተማሪዎች ምሽት ለማሳለፍ በጉጉት እጠባበቅ ጀመርኩ!

************

👉 ክፍል 25 ከ 150 ሪያክሽን በኋላ ይቀጥላል…...

ወላሂ እሄን ታሪክ አንብባቹህ ሪያክት ሳታደርጉ እንዳታልፉ☺️