Advertising on the Telegram channel «አሐቲ ቤተክርስቲያን ⛪️»

የቀጠለ... ድነናል እየዳንን ነው እንድናል ማለት ምን ማለት ነው? በቅዱሳት መጻሕፍትና በቤተ ክርስቲያን ትምህርት፣ ድኅነት በተለያዩ የጊዜ አገባቦች ሲገለጽ እናገኛለን፡- ድነናል ፣ እየዳንን ነው ፣ እንድናል። ይህ የድኅነትን ሂደትና ስፋት የሚያሳይ እንጂ እርስ በእርስ የሚቃረን አይደለም። ፩. ድነናል፦ ይህ የሚያመለክተው በጌታችን በኢየሱስ ክርስቶስ በተከናወነው የድኅነት ሥራ አማካኝነት፣ ድኅነት አስቀድሞ መጠናቀቁን ነው። የኃጢአት ዋጋ ተከፍሏል፣ ሞት ድል ተነሥቷል፣ ከዲያብሎስ ሥልጣንም ነጻ መውጫ መንገድ ተከፍቷል። በጥምቀት ምሥጢር ይህንን የክርስቶስ የድኅነት ሥራ ተካፋይ በመሆን ከኃጢአት ሞት ወጥተን መንፈሳዊ ሕይወት ስንጀምር ድነናል ማለት እንችላለን። ሐዋርያው ቅዱስ ጳውሎስ ጸጋው በእምነት አድኖአችኋልና (ኤፌ 2:8) ሲል የተፈጸመውን ድኅነት ይናገራል። እኛን ከጨለማ ሥልጣን አዳነን ወደ ፍቅሩ ልጅ መንግሥትም አፈለሰን (ቆላ 1:13)። ፪. እየዳንን ነው፦ ይህ የሚያመለክተው ድኅነት የጀመረ ሂደት መሆኑን ነው። በጥምቀት የድኅነትን መሠረት ብንጥልም፣ በሕይወት ዘመናችን ሁሉ ከኃጢአት ጋር፣ ከዓለምና ከዲያብሎስ ጋር ትግል አለብን። በጸሎት፣ በጾም፣ በምጽዋት፣ ንስሐ በመግባት፣ ቅዱስ ቍርባን በመቀበል፣ ትእዛዛትን በመጠበቅ በዚህ የድኅነት መንገድ እየተጓዝን ነው። መንፈሳዊ ዕድገትና የኃጢአት ልማድን እየተው የመለኮታዊ ባሕርይ ተካፋይ መሆን እየዳንን ነው ማለት ነው። ቅዱስ ጳውሎስ በፍርሃትና በመንቀጥቀጥ የራሳችሁን መዳን ፈጽሙ (ፊልጵ 2:12) ሲል፣ ድኅነት በሕይወት ዘመን ሁሉ የሚሠራበት ሂደት መሆኑን ያሳያል። ፫. እንድናል፦ ይህ የሚያመለክተው የድኅነትን የመጨረሻ ግብ፣ የወደፊቱን ተስፋ ነው። ይህም ጌታችን በዳግም ምጽአቱ ሲመጣ ከሞት ተነስተን፣ ክብር ያለውን አካል ለብሰን፣ ወደ መንግሥተ ሰማያት ስንገባና ከእግዚአብሔር ጋር በዘላለም ስንኖር ነው። ያኔ ከኃጢአት፣ ከሞትና ከሥቃይ ሁሉ ፍጹም ነጻ እንሆናለን። በጽናትም የጸና እስከ መጨረሻው እርሱ ይድናል (ማቴ 10:22)። ሕይወታችሁም ከክርስቶስ ጋር በእግዚአብሔር ተሰውሮአልና። ክርስቶስ ሕይወታችሁ በሚገለጥበት ጊዜ፥ በዚያን ጊዜ እናንተ ደግሞ ከእርሱ ጋር በክብር ትገለጣላችሁ (ቆላ 3:3-4)። ይህ የመጨረሻው የድኅነት ፍጻሜ ነው። በአጠቃላይ፣ ድኅነት የመለኮት የጀመረው፣ በሕይወት ዘመን ሁሉ የሚቀጥልና በመጨረሻው ዘመን ፍጻሜውን የሚያገኝ ሂደት ነው። ድነናል የሚለው በክርስቶስ የተገኘውን የድኅነት መሠረት፣ እየዳንን ነው የሚለው በሕይወት የምንሠራበትን ሂደት፣ እንድናል የሚለው ደግሞ የዘላለም ክብር የሆነውን የመጨረሻውን ግብ ያሳያል። በቀጣይ ሰው ለመዳን ምን ያስፈልገዋል? ከሰው የሚጠበቀው ምንድነው? || @AHATI_BETKERSTYAN

የቀጠለ.... ሰው ለመዳን ምን ያስፈልገዋል? ከሰው የሚጠበቀው ምንድነው? የድኅነት መሠረት የእግዚአብሔር ጸጋ መሆኑን ተመልክተናል። ነገር ግን ይህ የመለኮት ጸጋ በሰው ሕይወት የሚሠራውና ድኅነት የሚገኘው የሰው ልጅ ለጸጋው በሚሰጠው ምላሽ አማካኝነት ነው። እግዚአብሔር የሰውን ልጅ በነጻ ፈቃዱ ፈጥሮታልና፣ ሳያስገድደው በፈቃደኝነት ምላሽ እንዲሰጥ ይጠብቃል። ታዲያ ሰው ለመዳን ከእርሱ ምን ይጠበቃል? ፩. ማመን: የመዳን የመጀመሪያው እርምጃ መኖር፣ በጌታችን በኢየሱስ ክርስቶስ አምላክነትና በድኅነት ሥራው ማመን ነው። ይህ የአእምሮ እውቀት ብቻ ሳይሆን፣ በልብ መታመንና ሕይወትን ለእርሱ አሳልፎ መስጠት ነው። *በእርሱ የሚያምን ሁሉ የዘላለም ሕይወት እንዲኖረው እንጂ እንዳይጠፋ… (ዮሐ 3:16)። *ያለ እምነትም እግዚአብሔርን ደስ ማሰኘት አይቻልም… (ዕብ 11:6)። ፪. ንስሐ መግባት : ከኃጢአት ሕይወት ተመልሶ ወደ እግዚአብሔር መዞር፣ ኃጢአትን መጸጸትና መናዘዝ ያስፈልጋል። ጌታችን አገልግሎቱን ሲጀምር ንስሐ ግቡ መንግሥተ ሰማያት ቀርባለችና (ማቴ 4:17) ብሏል። ንስሐ የድኅነት መንገድ መጀመሪያ ነው። ፫. መጠመቅ: በጥምቀት ምሥጢር አማካኝነት ነው ወደ ቤተ ክርስቲያን የሚገባውና የክርስቶስ አካል የሚሆነው። በጥምቀት ከኃጢአት ሞት ጋር ተቀብረን በክርስቶስ ትንሣኤ ሕይወት አዲስ ፍጥረት እንሆናለን። * ከውኃና ከመንፈስ ካልተወለደ ወደ እግዚአብሔር መንግሥት ሊገባ አይችልም (ዮሐ 3:5)። *ያመነ የተጠመቀ ይድናል… (ማር 16:16)። ፬. በቤተ ክርስቲያን ሕይወት መኖር፦ ድኅነት የሚፈጸመው በክርስቶስ አካል በሆነች በቅድስት ቤተ ክርስቲያን ውስጥ ነው። በቤተ ክርስቲያን ምሥጢራት (ቍርባን፣ ንስሐ...) መመገብ፣ ትምህርቷን መማር፣ ሥርዓቷን መጠበቅ፣ ከማኅበረ ምእመናን ጋር ህብረት ማድረግ ለድኅነት እጅግ አስፈላጊ ነው። ፭. ትእዛዛትን መጠበቅና በበጎ ሥራ መጽናት፦ እምነት ያለ ሥራ የሞተ ነውና (ያዕ 2:17)፣ እውነተኛ እምነት በበጎ ሥራ መገለጥ አለበት። የጸሎት ሕይወት፣ መጾም፣ ምጽዋት መስጠት፣ ፍቅርን መግለጥ፣ ይቅር መባባል፣ ጽድቅን መፈለግ እነዚህ ሁሉ ለመዳን ከሰው የሚጠበቁና እምነት ሕያው መሆኑን የሚያሳዩ ናቸው። በፍርሃትና በመንቀጥቀጥ የራሳችሁን መዳን ፈጽሙ (ፊልጵ 2:12)። ፮. እስከ መጨረሻው መጽናት፦ ድኅነት የጀመረ ሂደት ነው። በዚህ የድኅነት ጎዳና እስከ ሕይወት ፍጻሜ ድረስ መጽናት ያስፈልጋል። በጽናትም የጸና እስከ መጨረሻው እርሱ ይድናል (ማቴ 10:22)። በአጠቃላይ፣ ሰው ለመዳን የእግዚአብሔርን ጸጋ በእምነትና በንስሐ መቀበል፣ በጥምቀት የቤተ ክርስቲያን አባል መሆን፣ በቤተ ክርስቲያን ሕይወት መኖር፣ ትእዛዛቱን መጠበቅና በበጎ ሥራ መጽናት፣ እንዲሁም እስከ መጨረሻው መታገስና መጽናት ያስፈልገዋል። እነዚህ ሁሉ የሰው ድርሻዎች ናቸው፤ ነገር ግን የሚሠሩት በመለኮት ጸጋ በመታገዝ ነው። በቀጣይ.. ድኅነትን መፈጸም ማለትስ? || @AHATI_BETKERSTYAN

የቀጠለ.. ድኅነትን መፈጸም ማለትስ? ሐዋርያው ቅዱስ ጳውሎስ ወደ ፊልጵስዩስ ምእመናን ሲጽፍ፡- ስለዚህ ወዳጆቼ ሆይ፥ ሁልጊዜ እንደታዘዛችሁ፥ በእኔ ፊት ብቻ ሳይሆን አሁን ከእኔ ስር መሆን ይልቅ እጅግ አብልጣችሁ እየታዘዛችሁ፥ በፍርሃትና በመንቀጥቀጥ የራሳችሁን መዳን ፈጽሙ (ፊልጵ 2:12) ይላል። የራሳችሁን መዳን ፈጽሙ የሚለው አገላለጽ አንዳንድ ወገኖች ድኅነት በራሳችን ሥራ የምናገኘው ይመስል ያስረዳሉ። ነገር ግን የኦርቶዶክስ ተዋሕዶ አስተምህሮ እንደሚያስረዳው፣ ድኅነትን መፈጸም ማለት ድኅነትን በገዛ ሥራ መፈጸም ሳይሆን፣ እግዚአብሔር በክርስቶስ አማካኝነት የሰጠውን የድኅነት ስጦታ በሕይወት መኖር፣ ማሳደግና ፍሬያማ ማድረግ ማለት ነው። ድኅነትን መፈጸምየሚለው ቃል የሚያመለክተው፡- ፩. በድኅነት ጎዳና መጓዝ፦ ድኅነት በክርስቶስ የተጀመረና በጸጋ የምንቀበለው ቢሆንም፣ በሕይወት ዘመን ሁሉ የምንተገብረውና የምንኖርበት መንገድ ነው። ይህም ከኃጢአት እየራቁ ወደ እግዚአብሔር መቅረብ፣ በበጎ ሥራ መጽናት፣ መንፈሳዊ ዕድገት ማሳየት ነው። ፪. የጸጋውን ሥራ በሕይወት መግለጥ፦ እግዚአብሔር የድኅነት ጸጋውን ሲሰጥ፣ ያ ጸጋ በሰው ሕይወት ውስጥ እንዲሠራ የሰው ትብብር ያስፈልጋል። ድኅነትን መፈጸም ማለት ያንን ጸጋ በአግባቡ በመጠቀም፣ በኃጢአት ሳያደናቅፉት፣ ፍሬ እንዲያፈራ ማድረግ ነው። በእናንተ መልካምን ሥራ የጀመረው እንደ ክርስቶስ ኢየሱስ ቀን ድረስ እንዲፈጽመው ይህን ተረድቼአለሁና (ፊልጵ 1:6)። እግዚአብሔር ይጀምራል፣ እኛ ደግሞ እንተባበራለን። ፫. እስከ መጨረሻው መጽናት፦ ድኅነትን መፈጸም ማለት በድኅነት እምነትና ሕይወት እስከ መጨረሻው ድረስ መጽናት፣ በፈተናዎች አለመውደቅ፣ በተስፋ መታገስ ነው። በጽናትም የጸና እስከ መጨረሻው እርሱ ይድናል (ማቴ 10:22)። ፬. መንፈሳዊ ፍሬ ማፍራት፦ የድኅነት ሕይወት ፍሬያማ መሆን አለበት። ይህም የጽድቅ፣ የፍቅር፣ የደስታ፣ የሰላም፣ የታማኝነት...ፍሬ ነው። መንፈስ ቅዱስ ግን ፍሬው ፍቅር፣ ደስታ፣ ሰላም፣ ትዕግሥት፣ ቸርነት፣ በጎነት፣ እምነት፣ የዋህነት፣ ራስን መግዛት ነው (ገላ 5:22-23)። ድኅነትን መፈጸም ማለት የዚህን የመንፈስ ፍሬ ማፍራት ነው። ስለዚህ ድኅነትን መፈጸም ማለት በክርስቶስ የተገኘውን የድኅነት ጸጋ በእምነትና በሥራ እየገለጡ፣ በቤተ ክርስቲያን ውስጥ እየኖሩ፣ እስከ መጨረሻው ድረስ በመጽናት ወደ ፍጹምነት መጓዝ ማለት ነው። ይህ የሰው ጥረት ቢሆንም፣ በመለኮት ጸጋ ኃይል የሚከናወን ነው። በቀጣይ ድኅነት እንዴት ይፈጸማል/ይገኛል? በምን መንገዶች?... || @AHATI_BETKERSTYAN

የቀጠለ.. ድኅነት እንዴት ይፈጸማል/ይገኛል? (በምን መንገዶች? የቤተ ክርስቲያን ሚናስ ምንድነው?) ድኅነት የሰው ልጅ በራሱ ሊያገኘው የማይችለው የመለኮት ሥራ መሆኑን ተመልክተናል። ታዲያ ይህ ድኅነት እንዴት ይፈጸማል ወይም ለሰው ልጅ ይገኛል? የሚገኘው በጌታችን በኢየሱስ ክርስቶስ በተመሠረተችው በቅድስት ኦርቶዶክሳዊት ተዋሕዶ ቤተ ክርስቲያን አማካኝነት ነው። ቤተ ክርስቲያን የድኅነት መገኛና መፈጸሚያ ናት። ድኅነት የሚገኝባቸው ዋና ዋና መንገዶችና የቤተ ክርስቲያን ሚና፡- ፩. ስብከተ ወንጌልና ትምህርተ ሃይማኖት፦ ድኅነት የሚጀምረው የድኅነትን ወንጌል በመስማትና በማመን ነው። ቤተ ክርስቲያን የክርስቶስን ወንጌል የምትሰብክና ትምህርተ ሃይማኖትን የምታስተምር ናት። እንግዲህ እንዴት ብለው ያመኑታል? ያለ ሰባኪስ እንዴት ይሰማሉ? (ሮሜ 10:14)። በቤተ ክርስቲያን ትምህርት አማካኝነት እግዚአብሔርን፣ የኃጢአትን አስከፊነትና የድኅነትን መንገድ እንረዳለን። ፪. ምሥጢራተ ቤተ ክርስቲያን: ምሥጢራቱ የድኅነት ጸጋ የሚተላለፍባቸው የመለኮት የተቋቋሙ ሰርጦች ናቸው። ቤተ ክርስቲያን ምሥጢራትን በማስፈጸም ለምእመናን የድኅነት ጸጋ ታካፍላለች። • ጥምቀት፦ ወደ ቤተ ክርስቲያን የምንገባበት፣ ከኃጢአት ሞት የምንነሳበትና አዲስ ሕይወት የምናገኝበት ምሥጢር ነው። ያላገባ ግን ከውኃና ከመንፈስ ካልተወለደ ወደ እግዚአብሔር መንግሥት ሊገባ አይችልም (ዮሐ 3:5)። በጥምቀት የክርስቶስ አካል እንሆናለን። • ቍርባን፦ የክርስቶስን ቅዱስ ሥጋና ክቡር ደም በመቀበል ከእርሱ ጋር ህብረት የምናደርግበትና የዘላለም ሕይወት የምናገኝበት ምሥጢር ነው። ሥጋዬን የሚበላ ደሜንም የሚጠጣ የዘላለም ሕይወት አለው እኔም በመጨረሻው ቀን አስነሣዋለሁ (ዮሐ 6:54)። • ንስሐ፦ ከኃጢአት ስንወድቅ ወደ እግዚአብሔር የምንመለስበትና ይቅርታ የምናገኝበት ምሥጢር ነው። ኃጢአታችንን ብንናዘዝ ኃጢአታችንን ይቅር ሊለን ከዓመፃም ሁሉ ሊያነጻን የታመነና ጻድቅ ነው (1ዮሐ 1:9)። በካህን አማካኝነት የሚፈጸመው የንስሐ ምሥጢር የኃጢአት ሥርየትን ይሰጣል። ሌሎች ምሥጢራትም (ሜሮን፣ ክህነት፣ ተክሊል፣ ቅብዐ ቅዱሳን) እያንዳንዳቸው ለድኅነት ጎዞአችን የራሳቸው የሆነ ጸጋና አገልግሎት አላቸው። ፫. የጸሎትና የአምልኮ ሕይወት፦ በቤተ ክርስቲያን ውስጥ በጋራና በግል የምናደርገው ጸሎት፣ ቅዳሴ ማዕከላዊ የሆነው የአምልኮ ሕይወት፣ እምነትን ያጸናል፣ ከእግዚአብሔር ጋር ህብረት እንድናደርግ ያስችላል። ፬. የማኅበረ ምእመናን ህብረት፦ ቤተ ክርስቲያን የማኅበረ ቅዱሳን ህብረት ናት። ምእመናን በአንድነት ሆነው እምነታቸውን ይገልጣሉ፣ ይተጋገዛሉ፣ ይበረታታሉ። አንድ እርስ በእርሳችሁ ሸክማችሁን ተሸከሙ…(ገላ 6:2)። ፭. ትእዛዛትን የመጠበቅና የበጎ ሥራ ሕይወት፦ በቤተ ክርስቲያን ትምህርትና ሥርዓት እየተመሩ፣ ትእዛዛትን በመጠበቅና በበጎ ሥራ በመጽናት ድኅነት ይፈጸማል። ስለዚህ ድኅነት በክርስቶስ የተገኘ፣ በቤተ ክርስቲያን ውስጥ በእምነት፣ በምሥጢራት፣ በጸሎትና በበጎ ሥራ የሚፈጸም ሂደት ነው። ቤተ ክርስቲያን የክርስቶስ አካል፣ የድኅነት መርከብ ናት። ያለ እርሷ ድኅነት ለማግኘት እጅግ ከባድ ነው። ቅዱሳን አበውከቤተ ክርስቲያን ውጪ ድኅነት የለም የሚሉት ለዚህ ነው። በቀጣይ ከኦርቶዶዶክሳዊት ተዋህዶ ቤተክርስቲያን ውጪ ድኅነት ይኖራል? || @AHATI_BETKERSTYAN

የቀጠለ... ከኦርቶዶዶክሳዊት ተዋህዶ ቤተክርስቲያን ውጪ ድኅነት ይኖራል? ይህ ጥያቄ እጅግ ስሱና ብዙዎችን የሚያከራክር ነው። በኢትዮጵያ ኦርቶዶክስ ተዋሕዶ ቤተ ክርስቲያን አስተምህሮ መሠረት፣ ድኅነት በጌታችን በኢየሱስ ክርስቶስ የተገኘና በቅድስት ቤተ ክርስቲያን ውስጥ የሚገኝ ነው። ቤተ ክርስቲያን የክርስቶስ አካል፣ የእውነት ዓምድና መሠረት (1ጢሞ 3:15)፣ የድኅነት መርከብ ናት። ጌታችን ራሱ እኔ ቤተ ክርስቲያኔን በዚህች ዓለት ላይ እሠራለሁ (ማቴ 16:18) ብሎ የመሰረታት እርሷ ናት። ሐዋርያትም የሚድኑትንም በየቀኑ ወደ ቤተ ክርስቲያን ይጨምር ነበር (ሐዋ 2:47)። ስለዚህ፣ ድኅነት በዋነኛነት የሚገኘው በቅድስት ኦርቶዶክሳዊት ተዋሕዶ ቤተ ክርስቲያን፣ በእምነት፣ በጥምቀት፣ በቍርባንና በሌሎች ምሥጢራት አማካኝነት ነው። የቤተ ክርስቲያን አባቶች ከቤተ ክርስቲያን ውጪ ድኅነት የለም በማለት ይህንን አጽንተዋል። ይህ ማለት ከቤተ ክርስቲያን ሆን ብለው በመለየት ወይም የቤተ ክርስቲያንን አስተምህሮ በመቃወም የሚኖሩ ሰዎች ድኅነት አያገኙም ማለት ነው። ሆኖም፣ ይህ አባባል በእግዚአብሔር ምሕረት ላይ ገደብ የሚያስቀምጥ አይደለም። ቤተ ክርስቲያን የምታስተምረው በክርስቶስና በቤተ ክርስቲያን በኩል ያለውን የድኅነት መንገድ ነው። ነገር ግን እግዚአብሔር በፍጹም ምሕረቱ፣ በእኛ መረዳት ወይም ዕውቀት ገደብ በሌለው መንገድ ሊሠራ ይችላል። ለምሳሌ፣ ወንጌልን ሰምተው ለማመን ዕድል ያላገኙ፣ ነገር ግን በሕሊናቸው እግዚአብሔርን ሲፈልጉና በበጎ ሥነ ምግባር ሲኖሩ የኖሩ ሰዎች ሁኔታ በእኛ ፍርድ ውስጥ አይገባም። እንዲሁም ያልተጠመቁ ሕፃናት ዕጣ ፈንታ በእኛ ፍርድ የሚወሰን አይደለም፤ ሁሉን መሐሪ በሆነው በእግዚአብሔር ምሕረት እንተማመናለን። ነገር ግን፣ ወንጌልን በግልጽ ሰምተው፣ እውነተኛውን ቤተ ክርስቲያን አውቀው፣ ሆን ብለው የሚክዱ ወይም የሚቃወሙ ከሆነ፣ የመዳን መንገዱን ራሳቸው እንደዘጉ ቤተ ክርስቲያን ታስተምራለች። በእርሱ የሚያምን አይፈረድበትም፤ ያላመነ ግን የእግዚአብሔርን አንድያ ልጅ ስም ስላላመነ አሁን ተፈረደበት (ዮሐ 3:18)። በአጠቃላይ፣ ኦርቶዶክሳዊት ተዋሕዶ ቤተ ክርስቲያን የድኅነት መገኛ ናት፤ በውስጧም በክርስቶስ በማመንና ምሥጢራትን በመቀበል ድኅነት ይገኛል። ከእርሷ ውጪ ላለው ዓለም ግን የእግዚአብሔርን ምሕረት በእኛ ውስን ዕውቀት መገደብ አይገባም። ነገር ግን ይህ ማለት ሌሎች ሃይማኖቶች ወይም እምነቶች ወደ ድኅነት ይመራሉ ማለት አይደለም። እውነት አንድ ነው፣ ያም ክርስቶስ ነው። በቀጣይ እምነት እና ሥራ በድኅነት ውስጥ ያላቸው ሚና ምንድነው?... || @AHATI_BETKERSTYAN

የቀጠለ.. እምነት እና ሥራ በድኅነት ውስጥ ያላቸው ሚና ምንድነው? በድኅነት ውስጥ የእምነትና የሥራ ሚና ምንድነው? ይህ ጥያቄ በተለይም በኦርቶዶክስና በፕሮቴስታንት አብያተ ክርስቲያናት መካከል የልዩነት ነጥብ ሆኖ ሲቀርብ ይታያል። አንዳንድ ወገኖች በእምነት ብቻ ድኅነት ይገኛል ሲሉ፣ ሌሎች ደግሞ የሥራን አስፈላጊነት ይክዳሉ። በኢትዮጵያ ኦርቶዶክስ ተዋሕዶ ቤተ ክርስቲያን አስተምህሮ ግን፣ እምነትና ሥራ በድኅነት ውስጥ እርስ በእርስ የማይነጣጠሉና የሚደጋገፉ ሚና አላቸው። ፩. የእምነት ሚና፦ እምነት የድኅነትን ጸጋ ለመቀበል የሚያስችል ዋነኛ መንገድ ነው። ጸጋው በእምነት አድኖአችኋልና፤ ይህም የእግዚአብሔር ስጦታ ነው እንጂ ከእናንተ አይደለም (ኤፌ 2:8)። በእግዚአብሔር መኖር፣ በክርስቶስ ድኅነት ሥራና በተሰጠው ተስፋ ማመን የድኅነት መጀመሪያ ነው። ያለ እምነት እግዚአብሔርን ደስ ማሰኘት አይቻልም (ዕብ 11:6)። እምነት ከመንፈሳዊ ሞት ወደ ሕይወት ያሸጋግራል። ፪. የሥራ ሚና፦ ሥራዎች ለድኅነት ዋጋ የምንከፍልበት አይደሉም። ድኅነት የጸጋ ስጦታ ነው። ነገር ግን ሥራዎች የእውነተኛ፣ ሕያውና ለድኅነት የሚያበቃ እምነት መገለጫዎችና ውጤቶች ናቸው። ሐዋርያው ቅዱስ ያዕቆብ በግልጽ እንዳስተማረው፡- ሥራ የሌለው እምነት በራሱ የሞተ ነው (ያዕ 2:17)። አንተ እምነት አለህ እኔም ሥራ አለኝ፤ ሥራህን አሳይተኝ እኔም እምነቴን በሥራዬ አሳይሃለሁ (ያዕ 2:18)። እንደዚሁም ሰው በሥራ እንደሚጸድቅ እንጂ በእምነት ብቻ እንዳልሆነ ታያላችሁ (ያዕ 2:24) ብሏል። እዚህ ላይ መጽደቅ ማለት ድኅነት መፈጸም ማለት ነው። የኦርቶዶክስ አስተምህሮ ያዕቆብ ስለ ሥራ ሲናገር፣ በሙሴ ሕግ ውስጥ ያሉትን የአምልኮ ሥርዓቶች ሳይሆን፣ ከእምነት የሚመነጩትን የፍቅር፣ የበጎነት፣ የንስሐና የትእዛዛት ሥራዎች መሆኑን ትገነዘባለች። በድኅነት ውስጥ የእምነትና የሥራ ግንኙነት እንደ ነፍስና ሥጋ ነው። ነፍስ ያለ ሥጋ ሙት እንደሆነች ሁሉ፣ እምነትም ያለ በጎ ሥራ የሞተ ነው። ሥጋም ያለ ነፍስ መንቀሳቀስ አይችልም። ሥራዎች የእምነት መገለጫዎች፣ የጸጋውም ፍሬዎች ናቸው። በጎ ሥራ ለማድረግ ለተዘጋጀ ለተቀደሰ ለመልካምም ሥራ ሁሉ የተሟላ ይሆን ዘንድ የእግዚአብሔር ሰው ፍጹም እንዲሆን.. (2ጢሞ 3:16-17)። ስለዚህ፣ ድኅነት የሚገኘው በእግዚአብሔር ጸጋ በኢየሱስ ክርስቶስ በተከናወነው ሥራ ነው። ይህ ጸጋ የሚሠራው ደግሞ በሕያው እምነት ሲሆን፣ ይህም እምነት በበጎ ሥራ ይገለጣል። እምነትና ሥራ ለድኅነት አብረው ያስፈልጋሉ። አንዱን ከሌላው መነጠል የድኅነትን እውነታ ማዛባት ነው በቀጣይ የድኅነት ግቡ ምንድነው... ? || @AHATI_BETKERSTYAN

የመጨረሻው ክፍል የድኅነት ግቡ ምንድነው? (ከኃጢአት ነፃ መሆን ብቻ ወይስ ወደ ምን ያመራል?) ድኅነት ከኃጢአት፣ ከሞትና ከዲያብሎስ ነጻ መውጣት ብቻ አይደለም። ያ የድኅነት መጀመርያ እንጂ የመጨረሻው ግብ አይደለም። የድኅነት ግብ እጅግ የላቀና የሰውን ልጅ የመጨረሻ ዕጣ ፈንታ የሚመለከት ነው። በኦርቶዶክሳዊት ተዋሕዶ አስተምህሮ መሠረት፣ የድኅነት የመጨረሻ ግብ ከእግዚአብሔር ጋር ፍጹም ህብረት ማድረግና በመለኮት ባሕርይ ተካፋይ መሆን ነው። ይህ ማለት አምላክ መሆን ማለት አይደለም። ሰው በባሕርይ አምላክ ሊሆን አይችልም፤ ምክንያቱም ፍጡር ነው። ነገር ግን በጸጋ የመለኮት ባሕርይ ተካፋይ ይሆናል። ቅዱስ ጴጥሮስ ይህንን ሲገልጽ፡- በክብርና በበጎነት እጅግ ውድ የሆኑ ተስፋዎችን ሰጠን፤ በእነዚያም ከዓለም በፍትወት ካለው ጥፋት አምልጣችሁ ከመለኮት ባሕርይ ተካፋዮች እንድትሆኑ… (2ጴጥ 1:4) ብሏል። የድኅነት ግብ የሰው ልጅ ወደ ተፈጠረበት ወደ እግዚአብሔር አርአያና ምሳሌ መመለስ ብቻ ሳይሆን፣ ያንን አርአያነት በጸጋ ወደ ፍጹምነት ማድረስ ነው። ይህም ማለት በቅድስና፣ በፍቅር፣ በጽድቅ፣ በክብር፣ በዘላለማዊነት እግዚአብሔርን መምሰል ነው። ቅዱስ አትናቴዎስ ዘእስክንድርያ እንደተናገረው እግዚአብሔር ቃል ሰው የሆነው፣ እኛ ሰው የሆንነው እግዚአብሔር እንሆን ዘንድ ነው። ይህ ማለት እግዚአብሔር የመለኮትን ባሕርይ አዋሐደን ማለት ሳይሆን፣ በመለኮት ጸጋ፣ በክርስቶስ አማካኝነት ወደ መለኮታዊ ሕይወት ከፍ ከፍ እንድንል ማድረግ ነው። የድኅነት ግብ ከእግዚአብሔር ጋር ፍጹም የሆነ የፍቅርና የዕውቀት ህብረት መኖር ነው። ይህም የሚፈጸመው በትንሣኤ ዘጉባኤ፣ ፍጹም የሆነ መንፈሳዊ አካል ለብሰን በመንግሥተ ሰማያት ከእግዚአብሔር ጋር ፊት ለፊት ስንገናኝ ነው። አሁን በመስተዋት በድንግዝግዝ እንደምናይ ነን በዚያን ጊዜ ግን ፊት ለፊት እናያለን… (1ቆሮ 13:12)። ሌሎች የድኅነት ግቦች ደግሞ፡- • ወደ እግዚአብሔር ቤተሰብነት መግባትና ልጅ መሆን። በክርስቶስ አካል በሆነች ቤተ ክርስቲያን ውስጥ ህብረት ማድረግ። • የዘላለም ሕይወትን መውረስና በመንግሥተ ሰማያት መኖር። ጻድቃን ግን ወደ ዘላለም ሕይወት ይገባሉ (ማቴ 25:46)። • ከሥቃይ፣ ከሐዘንና ከሞት ፍጹም ነጻ መሆን። በአጠቃላይ፣ ድኅነት ከኃጢአት ነጻ መሆን የዚያ ሂደት መጀመሪያ እንጂ ግቡ አይደለም። የመጨረሻው ግብ ከእግዚአብሔር ጋር ፍጹም ህብረት በማድረግ፣ በመለኮት ጸጋ ባሕርዩ ተካፋይ በመሆን፣ ወደ ዘላለማዊ ክብርና ደስታ መግባት ነው። ይህ የኦርቶዶክሳዊት ተዋሕዶ ቤተ ክርስቲያን ስለ ድኅነት የመጨረሻ ግብ ያላት ጥልቅ መረዳት ነው። || @AHATI_BETKERSTYAN

በዓለ ጰራቅሊጦስ፡ በሀገሩ ሁሉ ቋንቋ ተናገሩ በዓለ ጰራቅሊጦስ በመንፈስ ቅዱስ ለምትመራው የሐዲስ ኪዳን ቤተክርስቲያን የልደት ቀኗ ነው፡፡ ቤተክርስቲያን ለሁሉም በየቋንቋው ሃይማኖትን ማስተማር እንዳለባት ከመንፈስ ቅዱስ በላይ ምስክር አያስፈልግም፡፡ በየሀገሩ ቋንቋ ወንጌልን ማስተማር እንጂ የየሀገሩን ቋንቋ ለህዝብ ማስተማር የቤተክርስቲያን ኃላፊነት አይደለም፡፡ ለቅዱሳን ሐዋርያት የተገለጡላቸው ልሳናት (ቋንቋዎች) የታወቁ፣ ሰዎችም የሚግባቡባቸው ቋንቋዎች ናቸው፡፡ ለቅዱሳን ሐዋርያት የየሀገሩ ቋንቋ መገለጡ ሁሉም የዓለማችን ቋንቋዎች የሐዲስ ኪዳን ቤተክርስቲያን ልሳናት መሆናቸውንና የትኛውም ቋንቋ በተለየ ሁኔታ ብቸኛ የቤተክርስቲያን ልሳን እንዳልሆነ ያረጋግጥልናል፡፡ የልሳናት (ቋንቋዎች) መገለጥ ዓላማ ደቀመዛሙርቱ በተለያዩ የዓለም ክፍሎች ወንጌልን ለማስተማር ሲዘዋወሩ ሁሉንም በየቋንቋው ማስተማር እንዲችሉ ነው፡፡ የሐዋርያትን ፈለግ በምትከተል ኦርቶዶክሳዊት ቤተክርስቲያን ከሚከበሩ ዘጠኝ ዐበይት በዓላት መካከል አንዱ በዓለ ጰራቅሊጦስ ነው፡፡ ይህም በዓል በሐዋርያት ሥራ ምዕራፍ 2 በተገለጸው መልኩ ጸጋ መንፈስ ቅዱስ ለ120ው ቤተሰብ የወረደበትን ዕለት የምናስብበት ነው፡፡ በዚህች የአስተምህሮ ጦማር ስለ መንፈስ ቅዱስ ጸጋ፣ ስለ በዓለ ጰራቅሊጦስ የብሉይ ኪዳን ምሣሌዎች፣ ለሐዋርያት ስለተገለጠው ልሳን (ቋንቋ) እንዲሁም ስለተያያዥ ጉዳዮች እንዳስሳለን፡፡ ጰራቅሊጦስ ማለት ምን ማለት ነው? ጰራቅሊጦስ ማለት የግሪክ ቃል ሲሆን ከሦስቱ አካላት አንዱን እግዚአብሔር መንፈስ ቅዱስን የሚገልጥ ነው፣ ትርጉሙም መንጽኢ (የሚያጸና)፣ መንጽሒ (የሚያነጻ)፣ ናዛዚ (የሚያጽናና፣ የሚያረጋጋ) ማለት ነው፡፡ በተጨማሪም ጰራቅሊጦስ ማለት ከሣቲ (ምስጢር ገላጭ)፣ መስተሥርዪ (ይቅር ባይ) እና መስተፍሥሒ (ደስታን የሚሰጥ) ማለት ነው፡፡  ከቅዱሳን ሐዋርያት የሚበዙት ከጌታችን ከኢየሱስ ክርስቶስ ሞት በኋላ አይሁድን ፈርተው ይሸሹ ነበር፡፡ ከአይሁድ ፍርሃት ሙሉ በሙሉ መላቀቅ ያልቻሉ ደቀመዛሙርቱ ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ከእነርሱ ተለይቶ እንደሚያርግ ሲነግራቸው አዘኑ፡፡ ለተልዕኮ የጠራቸው፣ ዓለምን በወንጌል ብርሃን እንዲያበሩ የመረጣቸው ጌታ ግን ለድካማቸው አሳልፎ አልሰጣቸውም፡፡ ከትንሣኤው በኋላ እስከ ዕርገቱ ድረስ ለ40 ቀናት እየተገለጠላቸው እምነታቸውን አጸናላቸው፣ ቅዱስ ቃሉን አስተማራቸው፣ ለሐዲስ ኪዳን ቤተክርስቲያንም መሰረት የሆነ መንፈሳዊ ሥርዓትን አሳያቸው፡፡  ሰብሳቢ፣ ጠባቂ እንደሌላቸው የሙት ልጆች የሚሆኑ መስሏቸው ነበርና “የሙት ልጆች ትሆኑ ዘንድ አልተዋችሁም” (ዮሐ. 14፡18) አላቸው፡፡ ስለ ስሙ መከራን ለመቀበል እንዲጸኑ መንጽኢ (የሚያጸና) መንፈስ ቅዱስ ያስፈልጋቸው ነበርና “እኔ የአባቴን ተስፋ ለእናንተ እልካለሁ፤ እናንተ ግን ከአርያም ኃይልን እስክትለብሱ ድረስ በኢየሩሳሌም ከተማ ተቀመጡ፡፡” (ሉቃስ. 24፡49) በማለት ተስፋ ሰጣቸው፡፡ ይህም ተስፋ አስቀድሞ በነቢያት የተነገረ ነው (ትንቢተ ኢዩ. 2፡15)፡፡ ጰራቅሊጦስ ስለምን ኀምሳው ቀን በተፈጸመ ጊዜ ወረደ? የመንፈስ ቅዱስ ጸጋ በግልጥ ለሐዲስ ኪዳን ቤተክርስቲያን የተገለጠው ቅዱሳን ሐዋርያት፣ አርድእትና ቅዱሳት አንስት ከእመቤታችን ጋር በአንድነት ለጸሎት ለምስጋና ተሰብስበው እያለ ነው ፡፡ “ኀምሳው ቀን በተፈጸመ ጊዜ፣ ሁሉም በአንድነት በአንድ ቦታ ተሰብስበው ነበር” (ሐዋ 2፡1-47)ሐዋ 2:1) እንዲል፡፡ በነቢያትና በሐዋርያት መሰረትነት የቆመች ኦርቶዶክሳዊት ቤተክርስቲያን (ኤፌ. 2፡20) በዓለ ጰራቅሊጦስን በሐዋርያት ዘመን እንደነበረው ከጌታችን ትንሣኤ በኋላ በኀምሳኛው ቀን ታከብራለች፡፡ ቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ በዓለ ጰራቅሊጦስን “የቤተክርስቲያን የልደት ቀን” ሲል ጠርቶታል፡፡ በመንፈስ ቅዱስ የምትመራው የሐዲስ ኪዳን ቤተክርስቲያን በመንፈስ ቅዱስ ጸጋ ተመልታ ለሰው ልጆች ሁሉ እውነተኛ የክርስቶስን ወንጌል መስበክ የጀመረችበት ቀን ነውና፡፡ በዘመነ ሐዲስ ከሚከበሩ በዓላት ብዙዎቹ በዘመነ ብሉይ የነበሩ ምሣሌዎች አሏቸው፡፡ ከእነዚህ አንዱ በዓለ ጰራቅሊጦስ ነው፡፡ ነቢየ እግዚአብሔር ሙሴ በኦሪት መጻሕፍት እንደገለጠልን እስራኤል ዘሥጋ በዓለ ፋሲካን (እስራኤል ዘሥጋ ከግብጽ ባርነት ነፃ የወጡበት) ካከበሩ በኋላ ሰባት ሣምንታትን ቆጥረው በኀምሳኛው ቀን በዓለ ሰዊት (የእሸት በዓል) ያከብሩ ነበር (ዘሌ 23፡15-22፣ ዘጸ 34፡22፣ ዘኁ 28፡26)፡፡  ይህ የብሉይ ዘመን ታሪክ ሊመጣ ላለው ለክርስቶስ ቤዛነት ምሣሌ ነበር፡፡ መቶ ሃያ ቤተሰብ (12ቱ ሐዋርያት፣ 72ቱ አርድእትና 36ቱ ቅዱሳት አንስት) ከጌታችን ትንሣኤ በኋላ ሞገሳቸውን እመቤታችን ቅድስት ድንግል ማርያምን በመካከል አድርገው በፍፁም አንድነት በጸሎት እየተጉ ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ የሰጣቸው የተስፋ ቃል የሚፈምበትን ዕለት በእምነትና በተስፋ ይጠብቁ ነበር (ሉቃ. 24፡49፣ ዮሐ. 14፡15-18፣ ዮሐ. 16፡7-15፣ ሐዋ. 1፡8)፡፡ አባታችን አባ ጊዮርጊስ ዘጋስጫ በመጽሐፈ ምስጢር የበዓለ ኀምሳ ምንባብ እንደገለፀልን ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ለደቀመዛሙርቱ “የመንፈስ ቅዱስን መውረድ ተስፋ በሰጣቸው በኀምሳ ሦስተኛው ቀን፣ ከሙታንም ተለይቶ በተነሣ በኀምሳኛው ቀን፣ በዕለተ እሁድ ከጠዋቱ ሦስት ሰዓት ደቀመዛሙርቱ በጽርሐ ጽዮን ተሰብስበው ሳሉ” የሚያጸና፣ የሚያነፃ፣ የሚያረጋጋ የእግዚአብሔር መንፈስ በእሳትና በነፋስ አምሳል ተገለፀላቸው፡፡ በዕለተ እሁድ በመገለፁም የሰንበተ ክርስቲያንን ክብር አስረዳን፡፡ ነገረ ምጽዓቱ (ደብረ ዘይት)፣ የትንሣኤው ብርሃን፣ የመንፈስ ቅዱስም መውረድ ዘላለማዊት በሆነች (ዓለማት በሚያልፉባት ስለዚህም ጊዜ በሚጠፋባት)፣ የመንግስተ ሰማያት ምሳሌ በሆነች በሰንበተ ክርስቲያን ነውና መንፈስ ቅዱስ በዕለተ እሁድ በእሳትና በነፋስ አምሳል ተገለፀ፡፡ እንግዲህ እናስተውል እመቤታችን ቅድስት ድንግል ማርያም ግን ከቅዱሳን ሁሉ በላይ ናትና ቁጥሯ (ክብሯ) ከ120ው በቤተሰብ ጋር አንድ አይደለም፤ የመንፈስቅዱስን ጸጋ ለመቀበል እንደ ሌሎች ቅዱሳን በዓለ ኀምሳን መጠበቅም አላስፈለጋትም፡፡ ከአበው አብራክ ከፍሎ የጠበቃት፣ በማኅፀነ ሐና ያከበራት፣ በቅዱስ ገብርኤል ብስራት ክብሯን የገለጠ እግዚአብሔር መንፈስ ቅዱስ በተለየ ክብር ቀድሷታልና (ሉቃስ 1፡35)፡፡ https://t.me/Terha_Tsion

ዕርገት በዓለ ዕርገት ጌታችን አምላካችንና መድኀኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ከሙታን ከተነሣ በኋላ ለዐርባ ቀናት በግልጽም በስውርም ለቅዱሳን ሐዋርያትና ለቅዱሳት አንስት መጽሐፈ ኪዳንን፣ ትርጓሜ መጻሕፍትን፣ ምሥጢራትን፣ ሕግጋትንና ቀኖናተ ቤተ ክርስቲያንን ሲያስተምር ቆይቶ ወደ ቀደመ ዙፋኑ ወደ ሰማይ በክብር በምስጋና ማረጉን በደስታ የምንዘክርበት ዐቢይ በዓል ነው፡፡  በዓለ ዕርገት በቤተ ክርስቲያናችን በየዓመቱ በድምቀት ይከበራል፡፡ በዓሉ የሚውልበት ዕለት ሐሙስን ባይለቅም ቀኑ ግን የአጽዋማትና በዓላት ማውጫ ቀመርን ተከትሎ ከፍ እና ዝቅ ይላል፡፡ በዚህ መሠረት የዘንድሮው በዓለ ዕርገት ግንቦት 21 ቀን ፳፻፲፯ ዓ.ም ይውላል ማለት ነው፡፡ ከጌታችን የዕርገት በዓል ጀምሮ (ከበዓለ ትንሣኤ ዐርባኛው ቀን) እስከ በዓለ ጰራቅሊጦስ ዋዜማ (ዐርባ ዘጠነኛው ቀን) ድረስ ያለው ወቅትም ‹ዘመነ ዕርገት› ተብሎ ይጠራል፡፡ በዘመነ ዕርገት ውስጥ በሚገኘው እሑድ (ሰንበት) ሌሊት ሊቃውንቱ የሚያደርሱት መዝሙርም ‹‹በሰንበት ዐርገ ሐመረ›› የሚል ሲኾን ይኸውም ጌታችን በሰንበት ወደ ታንኳ በመውጣት ባሕርንና ነፋሳትን እንደ ገሠፀ፤ ሐዋርያቱንም ‹‹ጥርጥር ወደ ልቡናችሁ አይግባ፤ አትጠራጠሩ›› እያለ በሃይማኖት ስለ መጽናት እንዳስተማራቸው፤ እንደዚሁም ወንጌልን ይሰብኩ፣ ያስተምሩ ዘንድ በመላው ዓለም እንደሚልካቸው፤ በሰማያዊ መንግሥቱ ይኖሩ ዘንድም ዳግመኛ መጥቶ እንደሚወስዳቸው የሚያስገነዝብ መልእክት አለው (ሉቃ.፰፥፳፪-፳፬፤ ዮሐ.፲፬፥፪፤ ፳፥፳፩)፡፡ በበዓለ ዕርገት ሊቃውንቱ ሌሊት በማኅሌት፣ በዝማሬ እግዚአብሔርን ሲያመሰግኑ ያድራሉ፡፡ ሥርዓተ ማኅሌቱ እንዳበቃ የሚሰበከው የነግህ ምስባክም፡- ‹‹ዘምሩ ለእግዚአብሔር ዘዐርገ ውስተ ሰማይ ሰማይ ዘመንገለ ጽባሕ ናሁ ይሁብ ቃሎ ቃለ ኃይል›› የሚለው የዳዊት መዝሙር ሲኾን፣ ቀጥተኛ ትርጕሙ፡- ‹‹በምሥራቅ በኩል ወደ ሰማየ ሰማያት ለወጣ (ላረገ) ለእግዚአብሔር ዘምሩ፤ የኀይል የኾነውን ቃሉን እነሆ ይሰጣል፤›› ማለት ነው (መዝ.፷፯፥፴፫)፡፡ ምሥጢራዊ ትርጕሙ ደግሞ ‹‹ነፍሳትን ይዞ ከሲኦል ወደ ገነት ለወጣ፤ አንድም በደብረ ዘይት በኩል ላረገ ለእግዚአብሔር ምስጋና አቅርቡ›› የሚል መልእክት አለው፡፡ እንደዚሁም ጌታችን በዐረገ በዐሥረኛው ቀን ‹የኀይል ቃል› የተባለ መንፈስ ቅዱስን ለሐዋርያት እንደ ላከላቸው፤ በተጨማሪም ጌታችን በሕያዋን እና በሙታን (በጻድቃን እና በኃጥአን) ላይ ለመፍረድ ዳግም እንደሚመጣ፤ እኛም ይህንን የጌታችንን የማዳን ሥራ እያደነቅን ለእርሱ ምስጋና፣ ዝማሬ ማቅረብ እንደሚገባን ያስረዳናል – ምስባኩ፡፡ በነግህ (ከቅዳሴ በፊት የሚነበበው) ወንጌል ደግሞ ሉቃስ ፳፬፥፵፭ እስከ መጨረሻው ድረስ ያለው ኃይለ ቃል ነው፡፡ ቃሉም ጌታችን አምላካችንና መድኀኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ከሰማየ ሰማያት እንደሚወርድ፣ የሰውን ልጅ ለማዳን ሲል መከራ እንደሚቀበል፣ እንደሚሞት፣ ከሙታን ተለይቶ እንደሚነሣ፣ ወደ ሰማይ እንደሚያርግና ዳግም እንደሚመጣ በነቢያት የተነገረው ትንቢት መፈጸሙን፤ ለዚህም ቅዱሳን ሐዋርያት ምስክሮች መኾናቸውን ማለትም በመላው ዓለም እየዞሩ ስለ ኢየሱስ ክርስቶስ የማዳን ሥራ እንዲሰብኩና በሰማዕትነት እንዲያልፉ፤ እንደዚሁም ሰማያዊ ሀብትንና ዕውቀትን እስኪያገኙ ድረስ በኢየሩሳሌም እንዲቆዩ መታዘዛቸውን ያስረዳል፡፡ ይህ ምሥጢር ለጊዜው የሐዋርያትን ተልእኮ የሚመለከት ይኹን እንጂ ለፍጻሜው ግን ዅላችንም ቅዱሳት መጻሕፍት የተናገሩትን ቃል አብነት አድርገን የእግዚአብሔርን ሰው መኾንና የማዳኑን ሥራ አምነን፣ ሌሎችንም በማሳመን በሃይማኖታችን ጸንተን መኖር እንደሚገባን፤ እግዚአብሔር አምላካችን ኃይሉን፣ ጸጋውን፣ ረድኤቱን እንዲያሳድርብንም ከቅድስት ቤተ ክርስቲያን መለየት እንደሌለብን የሚያስገነዝብ መልእክት አለው፡፡ በቅዳሴ ጊዜ የሚነበቡ የመጽሐፍ ቅዱስ ክፍሎችም ከቅዱስ ጳውሎስ መልእክት ዕብራውያን ፩፥፩ እስከ ፍጻሜው ድረስ፤ ከሌሎች መልእክታት ደግሞ ፩ኛ ጴጥሮስ ፫፥፲፰ እስከ ፍጻሜው፤ የሐዋርያት ሥራ ፩፥፩-፲፪ ሲኾኑ፣ ምስባኩም ‹‹ዐርገ እግዚአብሔር በይባቤ ወእግዚእነ በቃለ ቀርን ዘምሩ ለአምላክነ ዘምሩ›› የሚለው ነው፡፡ ትርጕሙም ‹‹በዕልልታና በመለከት ድምፅ ላረገ ለአምላካችን፣ ለጌታችንና ለመድኀኒታችን ለኢየሱስ ክርስቶስ ምስጋና አቅርቡ›› ማለት ነው (መዝ.፵፮፥፭-፮)፡፡ ወንጌሉ ደግሞ፣ ማርቆስ ፲፮፥፲፬ እስከ ፍጻሜ ድረስ ሲኾን ቃሉም በነግህ ከተነበበው የወንጌል ክፍል ቃል ተመሳሳይነት አለው፡፡ ቅዳሴውም ቅዳሴ ዲዮስቆሮስ ሲኾን ይህ ቅዳሴ ከሦስቱ አካላት አንዱ የኾነውን የእግዚአብሔር ወልድን (የኢየሱስ ክርስቶስን) ዘለዓለማዊነት የሚያስረዳ፤ ሥጋዌዉን፣ ሕማሙን፣ ሞቱን፣ ትንሣኤዉን፣ ዕርገቱንና ዳግም ምጽአቱንም የሚናገር በመኾኑ በዘመነ ትንሣኤ፣ በዘመነ ዕርገትና በበዓለ ኀምሳ ሰሙን ይቀደሳል፡፡ ቅዱስ ዲዮስቆሮስ በቅዳሴዉ መጀመሪያ ላይ ሀልዎተ እግዚአብሔርንና ምሥጢረ ሥላሴን መሠረት በማድረግ ለእግዚአብሔር ምስጋና ካቀረበ በኋላ፣ ቍጥር ፴፩ ላይ ‹‹… ወበ፵ ዕለት አመ የዐርግ ሰማየ አዘዞሙ እንዘ ይብል ጽንሑ ተስፋሁ ለአብ፤ … ከሙታን ተለይቶ በተነሣ በዐርባኛው ቀን በብርሃን፣ በሥልጣን፣ በይባቤ ወደ ሰማይ በሚያርግበት ጊዜ አብየሚሰድላችሁ መንፈስ ቅዱስን እስክትቀበሉ ድረስ ከዚህ ቆዩ ብሎ አዘዛቸው ። በማለት ቅዱስ ወንጌልን መሠረት ባደረገ ኃይለ ቃል ጌታችን ወደ ሰማይ ስለ ማረጉና ለሐዋርያት አምላካዊ ትእዛዝ ስለ መስጠቱ ይናገራል (ሉቃ.፳፬፥፵፱)፡፡ https://t.me/Terha_Tsion

🔵 ልዩ የሆነውን የጎንጅ ቅኔ በልዩ ሁኔታ በመምህር ሐዋዝ ተረፈ 🔺 ለመመዝገብ 🔹 ✔️@AbelHDC ✔️@Petros2 ✔️@Hawaz27 ☎️ 0910886093 ☎️ 0934189784 ❤️ @geeZzlekulu